όσο στενή κι αν φαίνεται
η χαραματιά στο Φως
π' άνοιξε η ζωή σου
τούτη είν' ο Δρόμος της ψυχής σου
ο πλατύτερος
(φωτο: μικρές ντάλιες)
(μουσική: Μέσα από σένα - Ευαν. Ρεμπούτσικα)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
αυτοπροσώπως
- μιά φορά κι ἕναν τρελλό...
- "...κράτησα την ζωή μου ταξιδεύοντας..." Γ. Σεφέρης
αν δε με βρείτε εδώ, θα έχω πεταχτεί δίπλα...
δώρο... πολύτιμο
από το καλό μου ξωτικό
περνοδιαβαίνω από...
-
-
-
-
-
-
-
Παράληλα σύμπανταΠριν από 4 μήνες
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Jordania - nie tylko PetraΠριν από 2 χρόνια
-
-
Σαν σήμερα πριν 29 χρόνια!Πριν από 2 χρόνια
.jpg)
.jpg)
Το Χρώσεις αποχρώσεις και στιγμές από τον μια φορά κι έναν τρελό διέπεται από την άδεια Creative Commons Αναφορά προέλευσης-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα.
11 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:
Ωωωωωωωωωωω μ' αρέσει, μ΄αρέσει, πολύ, πολύ, πολύ, πολύ :-))
Βέβαια εδώ δεν μιλάμε για χαραματιά από φως, είναι όλη η φωτογραφία φως!!!!!!!!!!!!
Έχω χαζέψει λέμε... :-)
Και το αστεράκι στην προηγούμενη μου άρεσε.. τι όμορφα Λενιώ μου, ευχαριστώ για την ομορφιά που μας χαρίζεις..
Σε φιλώ με αγάπη!
«Ω δύσβατη, δύσβατη ζωή, από πιο σοκάκι γίνεται κανείς να σε περάσει»!
Η ομορφιά του Ανέλπιστου..μονο μεσα απο το μοιρασμα του Άρτου της Ψυχης..εκει που με μια απλη ματια με μια σιωπηλη κινηση ο κόσμος ξαναγίνεται όμορφος από την αρχή στα μέτρα της καρδιάς.
Λιγος Ελυτης και μια τρυφερη Καληνυχτα ταπεινα μπροστα στην ομορφια της αληθειας και της σημερινης εγγραφης σου. :))
Ειναι σκοταδι ματια μου
παντα σ' αυτη την πλαση
μια Χαραμαδα αφηνουμε
το Φως για να περασει...
Καλο ξημερωμα με φως Μαγιατικου ηλιου.
σ' ευχαριστώ
σ' ευχαριστώ
σ' ευχαριστώ!!!
Ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο να πω. Πέραν ίσως αυτού που βαθιά πιστεύω, ότι δηλαδή τα μάτια μόνο την αφορμή βρίσκουν για ν΄αναβλύσει η Ομορφιά η από μέσα.
Ή μ' άλλα λόγια την Ομορφιά αν δεν την έχεις δεν πρόκειται ποτέ να την αναγνωρίσεις στην όποια εικόνα.
Όμορφο βραδάκι, γλυκό γεμάτο καλοκαίρι πιά :)
AERIKO
...και πράγματι ο κόσμος ξανά απ' την αρχή όμορφος ανασταίνεται. Ανέλπιστα. Πάντα έτσι. Μόνο έτσι.
Στο βλέμμα και στο άγγιγμα εκείνο, που το κλουβί καμμιάς προκατα-βολικής ελπίδας ποτέ δε χώρεσε.
Η τρυφεράδα σου με χάιδεψε κι η καληνύχτα σου με νανούρισε. Ευχαριστώ!
αόρατη
ποιός ξέρει, ίσως - λέω ίσως - η Πλάση όλη τελικά να 'ναι ετούτη η χαραμάδα...
φιλιά πολλά και φως που πια ανασαίνει καλοκαίρι :)
Aργά και βασανιστικά ... :)
Υπάρχουν στιγμές
που συντονίζεται η ψυχή με τα ακούσματα και το φως...
κάπως έτσι νοιώθω τώρα.
Να είσαι καλά !
Roadartist
τόσο αργά και τόσο βασανιστικά όσο και είναι και η κάθε στιγμή μας που διαβαίνουμε.
όμορφη μέρα σου εύχομαι!
Levina
σ' ευχαριστώ πολύ πολύ για τα καλά σου λόγια.
και να σου ευχηθώ μια μέρα όμορφη γεμάτη και με φως και με ακούσματα!
Από τις χαραμάδες ξεχύνεται το φως η ελπίδα και η ελευθερία. Δυσεύρετες αλλά πολύτιμες!
Δημοσίευση σχολίου