οι ψαλμωδίες της Νύχτας αρχινούν
αλάργα τα ξωτικά στέκουν ν' αφουγκραστούν
και ξάφνου βουνά, ουρανός και θάλασσες
γίνουνται σώμα
στην Πούλια υποκλινόμενο
(φωτο: λιμάνι Κορώνης - απέναντι ο Ταϋγετος)
(μουσική: Dante's Prayer - Loreena Mc Kennitt)
.jpg)
.jpg)
9 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:
Η νυχτα κι η μαγεια της πεθαινουν καθε αυγη κι ανασταινονται καθε δειλι, το ιδιο κι εμεις με τις ανησυχιες και τις λαχταρες μας - σαν την νυχτα μοιαζουμε.....
Γι αυτο, ελα να σβησουμε το φως κι αυριο εχει ο θεος...
Καλημερα με χαμογελο απο ψυχης.
Ωωωωωωωω !!! (δίς) για λόγια και φωτό .
παρόν αμέσως με χαμόγελο ως ...τα μυτερά αυτάκια !!!!
και κυρίως υποκλινόμενο !!!!!!!
Καλημερούδια με άνοιξη επιτέλους !!
Κι εσυ Αποσπερίτη μου του δειλινου ταιριάζεις..και δεν ειναι τυχαιο που το χαραμα Αυγερινο σε λένε.!!
αόρατη
Σωστά. Άλλωστε είναι η Αυγή το θαύμα που η Νύχτα κυοφόρησε κι η δίχως πόνους Γέννα της.
Το χαμόγελο έφτασε ως εδώ, του φόρτωσα κι εγώ την καλημέρα μου και τώρα ταξιδεύει για να σου τη φέρει:)
ξωτικούλι
το πόσο με τρελλαίνουν αυτά τα μυτερά αυτάκια... :)
κι εγώ υποκλίνομαι - άλλωστε δειλινά κι αυγές φτιαχτήκαν για τα ξωτικά... σωστά;
(ναι, επιτέλους, φώτισε λίγο ο τόπος)
ΑΕΡΙΚΟ
μια ανάμνηση που μου ξύπνησες!
Πριν χαράξει, μες στο δάσος, με τον Αυγερινό να αστράφτει στον ουρανό και τα αηδόνια να ψέλνουν την λειτουργία της Αυγής...
καλό σου βράδυ :)
//Σαν ένα παιδί κοιτάει μ' έκσταση το δειλινό,
είναι που αποθηκεύει θλίψεις για το μέλλον.//
Τάσος Λειβαδίτης.
Μα υπάρχουν χιλιάδες αυγές
που μας περιμένουν.
Ευχές,
Με όσες αναμνήσεις από το σημερινό ξημέρωμα μείναν αλώβητες από το φώς της καθημερινότητας.
e-Apenanti
η Ελευθερία (και από την καθημερινότητα) δεν θα έρθει από πουθενά αλλού παρά από το μέσα μας.
Εν προκειμένω δικό μας το πεπόνι, δικό μας και το μαχαίρι.
Όπως και να 'χει ποτέ δεν μπόρεσα να ξεδιαλύνω τι προτιμώ περισσότερο, το δειλινό ή την αυγή. Απ' την άλλη πάλι, αν δεν είμαι εκεί στην αυγή της κάθε μέρας - ναι ξυπνώ είτε λόγω ανάγκης είτε έτσι, αξημέρωτα - νιώθω άρρωστη. Λόγω ιδιοσυγκρασίας υποθέτω.
Ευχές κι από μένα, ακριβώς έτσι όπως τις διατύπωσες!!
Λόγος, photo και μουσική, κατάφεραν να πάλλουν τις χορδές της καρδιάς...
ΥΓ. Το αναδημοσιεύουμε στη στήλη μας "ΕΜΦΑΣΗ"!
Δημοσίευση σχολίου