πατρίδα

βαθιά στο σοβά εχάρεξες με το νύχι:

"κακοποιημένη Άνοιξη

ποτέ μη ξαναρθείς"

από ψυχή στο λέω, άκουσε...

λιανό το μπόι μου να ξέρει

αν ήτανε που μάτωσε το δάχτυλο

ή αν των χνώτων η 'γρασιά 

εκύλησε στου τοίχου τη σχισμάδα

κι εγίνηκε στάλα άλικη

στάλακας στο πρεβάζι.

πρεβάζι που στον κόρφο του

πεισματικά ουρανό

θωπεύει ακόμα

 και φως...

'κείνο το Φως που μ΄έμαθε τα χρώματα

στο βλέφαρο να στήνω

και που έντυσε τα χώματα

προσμένοντας εμένανε 

επάνω τους να χτίσω 

ότι κάποιοι άλλοι κάποτε πατρίδα το φωνάξανε

(φωτο: εγκατελελειμένο αρχοντικό στο Πήλιο)

(μουσική: The Fletcher Memorial Home - Pink Floyd)