Μερικες φορες, το βλεμμα γινεται στομα που κυοφορει λεξεις κραυγαλεες, λεξεις οχι απλα υγρες, αλλα ορμητικες ετοιμες να πνιξουν.... λοιπον σ'αυτες τις στιγμες αφουγκραζομαι το ουρλιαχτο τους μεσα στην αδυσωπητη σιωπη.
Βροχή, Αέρας, Φώς και Πουλιά, μόνο. Φτάνουν εκεί. Και μόνον Λίγοι, που φώς γίνονται, γίνονται βροχή και ζωή δίνουν. Και αέρας, που λούζει τα πρόσωπα, και σαν πουλιά πάνε κι' έρχονται, λαλώντας το τραγούδι τους.
επειδή μια εικόνα = 1.000 λέξεις και επειδή κολλήσει με τη φώτο προσδιόρισε σε παρακαλώ πόσο δυσπρόσιτο είναι το σημείο αυτό? Μήπως είναι κάτω από τη Μονή Αγ.Iωάννη του προδρόμου? Εκεί που έγινε το ατύχημα? Η από τη νεροτριβιά που'χει εκεί? Ευχαριστώ εκ των προτέρων... :)
κατ' αρχήν να σου πω πως η συγκεκριμένη βόλτα στο ποτάμι έγινε φθινόπωρο - εποχή δηλαδή που έχει την λιγότερη ποσότητα νερού - και μέρα παντελώς ασυννέφιαστη (στην υποψία ικανής βροχής τόσο μέσα στο φαράγγι όσο και ψηλά στη Δημητσάνα δεν το ζυγώνεις στα στενά του)
Όσο για το σημείο στη φωτογραφία βρίσκεται στην απέναντι μεριά απ' τον Αη Γιάννη. Από τη μεριά δηλαδή της νεροτρουβής και του κρυφού σχολειού. Αλλά κάμποσο πιο πάνω από τη νεροτρουβή. Κοντά στο σημείο που έγινε το ατύχημα του 2007 (γιατί δυστυχώς έχουν γίνει κι άλλα). Μην φανταστείς πως χρησιμοποίησα και ορειβατικό εξοπλισμό αλλά από την άλλη δεν ήταν και περίπατος ακριβώς!
Πόσο χάρηκα που από τα λεγόμενά σου φαίνεται να γνωρίζεις τα εκεί μέρη που αγαπώ πολύ!
Tα μέρη αυτά τα ξέρω σπιθαμή προς σπιθαμή και όχι τώρα από τα φτιαγμένα μονοπάτια από πολύ παλιά που μονοπάτια δεν υπήρχαν και μόνο κρεμόμενος από ρίζες και βάτα μπορούσες ν'ανέβεις παράλληλα το ποτάμι.
Σε ευχαριστώ για την όμορφη εικόνα... Καλό σου βράδι!
21 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:
Και με μάτια κλειστά, βουρκώματα δακρύσματα, λόγια των ματιών ξεφεύγουν..
Ευρύνοε
αφού λοιπόν κατάλαβες
σσσ!!! αφουγγράσου...
(καλημέρα:))
Μερικες φορες, το βλεμμα γινεται στομα που κυοφορει λεξεις κραυγαλεες, λεξεις οχι απλα υγρες, αλλα ορμητικες ετοιμες να πνιξουν.... λοιπον σ'αυτες τις στιγμες αφουγκραζομαι το ουρλιαχτο τους μεσα στην αδυσωπητη σιωπη.
Καλο σου ξημερωμα ~ με χαμογελα!!
Βροχή, Αέρας, Φώς και Πουλιά, μόνο.
Φτάνουν εκεί.
Και μόνον Λίγοι,
που φώς γίνονται, γίνονται βροχή και ζωή δίνουν.
Και αέρας, που λούζει τα πρόσωπα,
και σαν πουλιά πάνε κι' έρχονται,
λαλώντας το τραγούδι τους.
η πιο όμορφες λέξεις θα'ταν!
"Θεικός" ο Λούσιος :)
αόρατη
η σιωπή ίσως και 'ναι τελικά ο πιο διαπεραστικός ήχος αυτού του κόσμου
και ναι υπάρχουν κι οι φορές που το βλέμα περνά πέρα από την όραση και γίνεται Ύπαρξη
καλό σου βράδυ!
e-Apenanti
χάρηκα που είδα να γράφεις με γράμμα κεφαλαίο τα ουσιαστικά (άλλωστε δεν βαφτηστήκαν τυχαία έτσι)
είθε σ' αυτό το "εκεί" να φτάνουν όλο και περισσότεροι - έστω και για στιγμούλες
όμορφή σου νύχτα!
Dark13Sun
οι πιο όμορφες είναι!
τις ακούς;
Roadartist
...όχι τυχαία το ποτάμι του Δία :)
δεν πρόκειται ποτέ να βαρεθώ να τον εξερευνώ και να τον φωτογραφίζω
ξωτικούλι
¡¡¡¡¡
(και για όποιον δεν κατάλαβε αυτά είναι θαυμαστικά που κάναν κωλοτούμπα :)))
φιλιά πολλά και καληνύχτες!¡
και εύγλωττες κυρίως...
φιλί σιωπηλό μη και ξυπνήσει η νύχτα!
ΛΥΧΝΕ ΚΑΙΟΜΕΝΕ
ήρθε όμως η φασιαριόζα η μέρα και την ξύπνησε...
οπότε φαρδιά πλατιά μια καλημέρα :)
επειδή μια εικόνα = 1.000 λέξεις και επειδή κολλήσει με τη φώτο προσδιόρισε σε παρακαλώ πόσο δυσπρόσιτο είναι το σημείο αυτό? Μήπως είναι κάτω από τη Μονή Αγ.Iωάννη του προδρόμου? Εκεί που έγινε το ατύχημα? Η από τη νεροτριβιά που'χει εκεί?
Ευχαριστώ εκ των προτέρων... :)
Tα σέβη μου!
ΛΙΑΚΑΔΑ
κατ' αρχήν να σου πω πως η συγκεκριμένη βόλτα στο ποτάμι έγινε φθινόπωρο - εποχή δηλαδή που έχει την λιγότερη ποσότητα νερού - και μέρα παντελώς ασυννέφιαστη (στην υποψία ικανής βροχής τόσο μέσα στο φαράγγι όσο και ψηλά στη Δημητσάνα δεν το ζυγώνεις στα στενά του)
Όσο για το σημείο στη φωτογραφία βρίσκεται στην απέναντι μεριά απ' τον Αη Γιάννη. Από τη μεριά δηλαδή της νεροτρουβής και του κρυφού σχολειού. Αλλά κάμποσο πιο πάνω από τη νεροτρουβή. Κοντά στο σημείο που έγινε το ατύχημα του 2007 (γιατί δυστυχώς έχουν γίνει κι άλλα).
Μην φανταστείς πως χρησιμοποίησα και ορειβατικό εξοπλισμό αλλά από την άλλη δεν ήταν και περίπατος ακριβώς!
Πόσο χάρηκα που από τα λεγόμενά σου φαίνεται να γνωρίζεις τα εκεί μέρη που αγαπώ πολύ!
ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ
την καλησπέρα μου :)
Επεσα διάνα δηλαδή! :)
Tα μέρη αυτά τα ξέρω σπιθαμή προς σπιθαμή και όχι τώρα από τα φτιαγμένα μονοπάτια από πολύ παλιά που μονοπάτια δεν υπήρχαν και μόνο κρεμόμενος από ρίζες και βάτα μπορούσες ν'ανέβεις παράλληλα το ποτάμι.
Σε ευχαριστώ για την όμορφη εικόνα...
Καλό σου βράδι!
Σσσσσσ!!Ακούω το νερό!!είναι από τις αγαπημένες μου περιοχές!!
Γοργονίτσα
καλή σου μέρα!!
και δώσε κι ένα φιλί νερένιο και στον Φώτη :)
Δημοσίευση σχολίου