σσσ....

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

κι έτσι το βλέμα
στόμα γίνηκε
κυοφορώντας 
λέξεις άηχες
κι υγρές 

(φωτο: δυσπρόσιτο σημείο στον ποταμό Λούσιο)
(μουσική: Λίμνη των κύκνων - Π. Τσαϊκόφσκι)

21 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:

Ευρύνοος είπε...

Και με μάτια κλειστά, βουρκώματα δακρύσματα, λόγια των ματιών ξεφεύγουν..

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Ευρύνοε

αφού λοιπόν κατάλαβες
σσσ!!! αφουγγράσου...

(καλημέρα:))

Eυαγγελία είπε...

Μερικες φορες, το βλεμμα γινεται στομα που κυοφορει λεξεις κραυγαλεες, λεξεις οχι απλα υγρες, αλλα ορμητικες ετοιμες να πνιξουν.... λοιπον σ'αυτες τις στιγμες αφουγκραζομαι το ουρλιαχτο τους μεσα στην αδυσωπητη σιωπη.

Καλο σου ξημερωμα ~ με χαμογελα!!

eApenanti είπε...

Βροχή, Αέρας, Φώς και Πουλιά, μόνο.
Φτάνουν εκεί.
Και μόνον Λίγοι,
που φώς γίνονται, γίνονται βροχή και ζωή δίνουν.
Και αέρας, που λούζει τα πρόσωπα,
και σαν πουλιά πάνε κι' έρχονται,
λαλώντας το τραγούδι τους.

Ανώνυμος είπε...

η πιο όμορφες λέξεις θα'ταν!

Roadartist είπε...

"Θεικός" ο Λούσιος :)

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

αόρατη

η σιωπή ίσως και 'ναι τελικά ο πιο διαπεραστικός ήχος αυτού του κόσμου

και ναι υπάρχουν κι οι φορές που το βλέμα περνά πέρα από την όραση και γίνεται Ύπαρξη

καλό σου βράδυ!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

e-Apenanti

χάρηκα που είδα να γράφεις με γράμμα κεφαλαίο τα ουσιαστικά (άλλωστε δεν βαφτηστήκαν τυχαία έτσι)

είθε σ' αυτό το "εκεί" να φτάνουν όλο και περισσότεροι - έστω και για στιγμούλες

όμορφή σου νύχτα!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Dark13Sun

οι πιο όμορφες είναι!
τις ακούς;

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Roadartist

...όχι τυχαία το ποτάμι του Δία :)

δεν πρόκειται ποτέ να βαρεθώ να τον εξερευνώ και να τον φωτογραφίζω

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ξωτικούλι

¡¡¡¡¡
(και για όποιον δεν κατάλαβε αυτά είναι θαυμαστικά που κάναν κωλοτούμπα :)))

φιλιά πολλά και καληνύχτες!¡

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

και εύγλωττες κυρίως...

φιλί σιωπηλό μη και ξυπνήσει η νύχτα!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ΛΥΧΝΕ ΚΑΙΟΜΕΝΕ

ήρθε όμως η φασιαριόζα η μέρα και την ξύπνησε...

οπότε φαρδιά πλατιά μια καλημέρα :)

Λιακάδα ☼ είπε...

επειδή μια εικόνα = 1.000 λέξεις και επειδή κολλήσει με τη φώτο προσδιόρισε σε παρακαλώ πόσο δυσπρόσιτο είναι το σημείο αυτό? Μήπως είναι κάτω από τη Μονή Αγ.Iωάννη του προδρόμου? Εκεί που έγινε το ατύχημα? Η από τη νεροτριβιά που'χει εκεί?
Ευχαριστώ εκ των προτέρων... :)

Λιακάδα ☼ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Tα σέβη μου!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ΛΙΑΚΑΔΑ

κατ' αρχήν να σου πω πως η συγκεκριμένη βόλτα στο ποτάμι έγινε φθινόπωρο - εποχή δηλαδή που έχει την λιγότερη ποσότητα νερού - και μέρα παντελώς ασυννέφιαστη (στην υποψία ικανής βροχής τόσο μέσα στο φαράγγι όσο και ψηλά στη Δημητσάνα δεν το ζυγώνεις στα στενά του)

Όσο για το σημείο στη φωτογραφία βρίσκεται στην απέναντι μεριά απ' τον Αη Γιάννη. Από τη μεριά δηλαδή της νεροτρουβής και του κρυφού σχολειού. Αλλά κάμποσο πιο πάνω από τη νεροτρουβή. Κοντά στο σημείο που έγινε το ατύχημα του 2007 (γιατί δυστυχώς έχουν γίνει κι άλλα).
Μην φανταστείς πως χρησιμοποίησα και ορειβατικό εξοπλισμό αλλά από την άλλη δεν ήταν και περίπατος ακριβώς!

Πόσο χάρηκα που από τα λεγόμενά σου φαίνεται να γνωρίζεις τα εκεί μέρη που αγαπώ πολύ!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ

την καλησπέρα μου :)

Λιακάδα ☼ είπε...

Επεσα διάνα δηλαδή! :)

Tα μέρη αυτά τα ξέρω σπιθαμή προς σπιθαμή και όχι τώρα από τα φτιαγμένα μονοπάτια από πολύ παλιά που μονοπάτια δεν υπήρχαν και μόνο κρεμόμενος από ρίζες και βάτα μπορούσες ν'ανέβεις παράλληλα το ποτάμι.

Σε ευχαριστώ για την όμορφη εικόνα...
Καλό σου βράδι!

η Γοργονα mare mare είπε...

Σσσσσσ!!Ακούω το νερό!!είναι από τις αγαπημένες μου περιοχές!!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Γοργονίτσα

καλή σου μέρα!!
και δώσε κι ένα φιλί νερένιο και στον Φώτη :)

Δημοσίευση σχολίου