και ξάφνου
κάπου εκεί περπατώντας
ένα παράθυρο
αρκεί...
(φωτο: παράθυρο στον εθνικό κήπο)
(μουσική: Ν. Παπάζογλου - Στιγμές)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
αυτοπροσώπως
- μιά φορά κι ἕναν τρελλό...
- "...κράτησα την ζωή μου ταξιδεύοντας..." Γ. Σεφέρης
αν δε με βρείτε εδώ, θα έχω πεταχτεί δίπλα...
δώρο... πολύτιμο
από το καλό μου ξωτικό
περνοδιαβαίνω από...
-
-
-
-
-
-
-
-
-
'Ενας τέτοιου επιπέδου νάρκισσος!Πριν από 3 μήνες
-
-
-
-
Λαμπερή Φθορίωση ΣώματοςΠριν από 7 μήνες
-
-
-
-
-
-
-
Veni, vidi, viciΠριν από 4 χρόνια
-
-
-
-
-
.jpg)
.jpg)
Το Χρώσεις αποχρώσεις και στιγμές από τον μια φορά κι έναν τρελό διέπεται από την άδεια Creative Commons Αναφορά προέλευσης-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα.
10 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:
ενα ανοιχτο παράθυρο
δύο κόσμοι μοιάζουν.............
καλημερα μες το μεσημέρι!
Όντως..κάποιες φορές ένα παράθυρο αρκεί..
Να σαι καλά..
Ναι μωρέ αρκεί !!! ευτυχώς....ακόμα...
τι καλά που δεν είναι μόνο δικό μου...ελάττωμα
ΞΩΤΙΚΟΟΟΟ !!!
( δεν ακούει πανάθεμά το)
και βέβαια είμαι συνδεδεμένη πριν έρθω,τελευταίως το διαβάζω κι απο άλλους αυτό το πρόβλημα ούφ
Bonita composición y buen encuadre y luz.
Un saludo.
έντομον
και καλημέρα
καταμεσίς του απογεύματος...:)
ξέρεις εσύ!
Lonely
κι όταν μπορείς να το πεις αυτό
τότε είναι λες κι οι θησαυροί του κόσμου όλου είναι στη χούφτα σου
κι εσύ να είσαι καλά!!
ανώνυμη
λοιπόν, "ελαττωματική" κι εγώ
υγ:βρε πάρτο απόφαση
τα ξωτικά δεν πρέπει να προδίδονται - κάτι ξέρει ο γκουγκλης :))
Jesus de Leon
muchas gracias!
un saludo de mi lado tambien.
Σα να το θυμάμαι αυτό το παράθυρο!
Κι έχω χρόνια να περάσω από 'κεί...
Dimitri A.
κάποια "παράθυρα" δεν τα ακουμπά ο χρόνος
καλή σου μέρα!
Δημοσίευση σχολίου