ανοίγοντας

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011
και ξάφνου 
κάπου εκεί περπατώντας
ένα παράθυρο

αρκεί...


(φωτο: παράθυρο στον εθνικό κήπο)
(μουσική: Ν. Παπάζογλου - Στιγμές)

10 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

ενα ανοιχτο παράθυρο
δύο κόσμοι μοιάζουν.............
καλημερα μες το μεσημέρι!

Γεωργία είπε...

Όντως..κάποιες φορές ένα παράθυρο αρκεί..
Να σαι καλά..

Ανώνυμος είπε...

Ναι μωρέ αρκεί !!! ευτυχώς....ακόμα...

τι καλά που δεν είναι μόνο δικό μου...ελάττωμα


ΞΩΤΙΚΟΟΟΟ !!!
( δεν ακούει πανάθεμά το)
και βέβαια είμαι συνδεδεμένη πριν έρθω,τελευταίως το διαβάζω κι απο άλλους αυτό το πρόβλημα ούφ

Jesus de Leon είπε...

Bonita composición y buen encuadre y luz.

Un saludo.

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

έντομον
και καλημέρα
καταμεσίς του απογεύματος...:)
ξέρεις εσύ!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Lonely
κι όταν μπορείς να το πεις αυτό
τότε είναι λες κι οι θησαυροί του κόσμου όλου είναι στη χούφτα σου

κι εσύ να είσαι καλά!!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ανώνυμη
λοιπόν, "ελαττωματική" κι εγώ

υγ:βρε πάρτο απόφαση
τα ξωτικά δεν πρέπει να προδίδονται - κάτι ξέρει ο γκουγκλης :))

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Jesus de Leon
muchas gracias!

un saludo de mi lado tambien.

Dimitris A. είπε...

Σα να το θυμάμαι αυτό το παράθυρο!
Κι έχω χρόνια να περάσω από 'κεί...

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Dimitri A.
κάποια "παράθυρα" δεν τα ακουμπά ο χρόνος

καλή σου μέρα!

Δημοσίευση σχολίου