τον δρόμο μου κρατώ
σε πείσμα των καιρών
(μουσική: Nocturne - Secret Garden)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
αυτοπροσώπως
- μιά φορά κι ἕναν τρελλό...
- "...κράτησα την ζωή μου ταξιδεύοντας..." Γ. Σεφέρης
αν δε με βρείτε εδώ, θα έχω πεταχτεί δίπλα...
δώρο... πολύτιμο
από το καλό μου ξωτικό
περνοδιαβαίνω από...
-
-
-
-
-
-
-
Παράληλα σύμπανταΠριν από 4 μήνες
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Jordania - nie tylko PetraΠριν από 2 χρόνια
-
-
Σαν σήμερα πριν 29 χρόνια!Πριν από 2 χρόνια
.jpg)
.jpg)
Το Χρώσεις αποχρώσεις και στιγμές από τον μια φορά κι έναν τρελό διέπεται από την άδεια Creative Commons Αναφορά προέλευσης-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα.
13 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:
ευτυχώς που υπάρχουν και άνθρωποι ενάντια στην κατάντια των καιρών…
Sencillamente precioso...
Очень красиво! Мне нравятся яркие цвета!
Θυμάμαι παλαιότερα μία φωτογραφία σου με τέτοιο δραματικό ουρανό.. είναι από τις αγαπημένες μου και αυτή επίσης.
Αυτή τη φορά όμως δεν μπορείς να φανταστείς πόσο είχα ανάγκη να διαβάσω αυτά τα λόγια..
"τον δρόμο μου κρατώ
σε πείσμα των καιρών" να σαι καλά Λενιώ μου..
Φιλιά πολλά!
ΛΥΧΝΕ ΚΑΙΟΜΕΝΕ
έχουν και οι ψυχές υλικό
με ειδικό βάρος τέτοιο που καμιά ζυγαριά δεν το αντέχει
καλή σου μέρα!
Liziane
muchas muchas gracias
y buenos días
mari
thank you for passing by
i also like bright colours, very much
Margούλα
την ψυχή μας δεν μπορεί κανείς να την αλώσει
άμα τη χάσουμε ας ξέρουμε πως μόνοι μας την παραδώσαμε
ο δρόμος του καθενός μας άλλωστε είναι τόσο πλατύς και φωτεινός όσο και η μέσα του άπλα
και χρέος μας να μην αφήσουμε ετούτο το σκότος να καταπιεί το όποιο φως - ίσως η ουσιστικότερη και δυσκολότερη αντίσταση.
από εκεί όμως ξεκινούν όλα!!!
όμορφη καλοκαιριάτικη μέρα σου εύχομαι με πολλά φιλιά :)
Και πολύ καλά κάνεις!
Φιλιά πολλά γλυκιά μου
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΝΏΝΥΜΟ .ΟΥΦ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
To δρόμο μου εδώ μέσα που αγαπώ τί μου τον εμποδίζει;;
(στο μαμούφι με δέχεται κανονικά ,εδώ συνεχίζει το πρόβλημα ,αν ξέρεις βόηθα το ξωτικό γιατί τα έχω παίξει )
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΝΏΝΥΜΟ .ΟΥΦ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
ΞΩΤΙΚΌ !!!
D.Angel
φιλιά αγγελάκι
και μια ευχή για δρόμους φωτεινούς :)
ξωτικούλι
βρε λες ετούτο το μπλογκάκι να σε αναγνωρίζει σαν ξωτικό πραγματικό και να αρνείται να σε ονομάσει για να μην σε μαρτυρήσει;
κατά τα άλλα δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο... είσαι κανονικά συνδεδεμένη όταν πας να στείλεις σχόλιο;
σου κλέβουν τ'όνομα κι άλλα blogs ή μόνο τούτο εδώ;
Να κρατάς με δύναμη στη ζωή σου πάντα όσα "πρεβεύεις" αλλιώς δεν θα είσαι ποτέ ο εαυτός σου, καλή σου κυριακή λατρεύω τις φωτογραφίες σου.
Δημοσίευση σχολίου