δε θέριεψε στ' ανάμεσο που χώρισε κορμιά
μα στης ψυχής το στράγγιγμα
στέριωσε τα κλωνιά του
(φωτο: περνώντας τη γέφυρα στο Ρίο)
(μουσική: Vaya con Dios - i don't want to know)
(μουσική: Vaya con Dios - i don't want to know)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg)
.jpg)
8 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:
μα στης ψυχής το στράγγισμα
άκουσα κι εγώ κάλεσμα αλλόκοτο
κάλεσμα ήχο όμοιο με ρίγος
που σε πάει... το πού δεν έχει σημασία!!
καλή σου μέρα
Τι όμορφη φωτό!
Φιλιά πολλά και καλή Κυριακή γλυκιά μου!
Ετσι πάντα... στεριώνουμε όπου και όπως
μπορούμε...Με κάθε τρόπο!
Τι φωτογραφία! Εν κινήσει υποθέτω..
Καλημέρα Ελένη μου και καλή βδομάδα!
Σε φιλώ:)
silena
πράγματι της ψυχής το στράγγιγμα το πιο μεγάλο ρίγος
με άγγιξε το σχόλιό σου
D.Angel
καλημέρα αγγελάκι
η μέγιστη σοφία αυτό που είπες
Margούλα
εν κινήσει πράγματι - πολύ αργή "κινήσει" :-) βέβαια - ανεβαίνοντας από Πάτρα προς τα πάνω
φιλιά κι από μένα πολλά
Οι γέφυρες που μας χώρισαν και θα μας ξανασμίξουν.
Φιλί μεγάλο.
ΜΑΥΡΗ ΝΤΑΛΙΑ
είθε
καλημέρα σου είπα; :-)
Δημοσίευση σχολίου