Στάλες

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009







Μέσα απ' το τζάμι
που τo μάτι θα σταθεί;
Εστίαση υποκειμενική.
Διάθλαση επιλεκτική.

Η εικόνα πάντα εκεί.
Εγώ;





(μουσική: Quand elle rit aux eclats - Vaya con Dios)

8 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:

Καλυψώ είπε...

ματιά..οχι απο απέναντι
απο έξω προς τα μέσα..σπασε το τζαμι..
δεν ειναι εσυ..απλα η βροχη..γινετε ενα με τα δακρυα..
χαμογελαμε ε?

καλο βραδυ..

Νικόλας K. είπε...

Και εσύ εκεί είσαι και παρατηρείς!
Οι σταγόνες, όπως οι άνθρωποι τρέχουν, άλλες-άλλοι είναι ακίνητοι... Η βροχή, ο ήχος από το νερό σε κάνουν να σκέφτεσαι ίσως με μια δόση μελαγχολίας, αλλά οκ μέσα στην ζωή είναι όλα! Ο νους τρέχει και φαντάζεται , θυμάται…
Μια καλημέρα σου εύχομαι!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@ΚΑΛΥΨΩ
καλώς ήρθες!!

Και βέβαια χαμογελάμε.Καμιά φορα δε κι έτσι χωρίς λόγο (ως γνωστόν κάνει τους άλλους ν'ανησυχούν) :))

Καλό μεσημέρι

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@Νικόλα
και βέβαια είναι όλα μέσα στη ζωή... Και τι καλά μπορούμε να έχουμε τη γεύση τους.

Καλό μεσημέρι.

A.G.Selena είπε...

Και γιατί να κάθεσαι μέσα από το τζάμι?
Βγες έξω.Άσε τη βροχή να σε αγκαλιάσει...
Μην την κοιτάς μόνο.Γίνε ένα μαζί της.
Εγώ αυτό θα έκανα :)
Φιλιά με χαμόγελα!!!

Margo είπε...

Οι σταγόνες στην ψυχρή και στη θερμή τους εκδοχή. Εγώ αχόρταγα τις κοιτώ.. στις στάλες και στο χρώμα εστιάζω και μ' αρέσει:)
Καλησπέρα!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@Selena
κι εμένα μου αρέσει να βρέχομαι!
Είναι όμως και κάποιες φορές που για να χαρείς τη βροχή πρέπει να κάνεις ένα βήμα πίσω και να δεις από τι είναι φτιαγμένη...

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@Margo μου
ο καλλιτέχνης άνθρωπος δεν κρύβεται!!!
Μπήκες ακριβώς στην διάθεσή μου όταν ανέβαζα τις φωτογραφίες.

Δημοσίευση σχολίου