Ποιο θάμα
ποιο αόρατο
τα χέρια θα γροικήσουν
όταν ψηλά
πάνω απ' το μπόι τους
πασχίζουν...
Κι ο τρόπος
που η ψυχή
σκαλώνει στ' ακροδάχτυλα
το Άπιαστο
για μια στιγμή
ν' αγγίξει...
(φωτο: αυγουστιάτικη πανσέληνος στη Φοινικούντα)
.jpg)
.jpg)
7 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:
Του αυγούστου το φεγγάρι.. Η ψυχή σε μια στιγμή αξίας, μπορεί σίγουρα να αγγίζει το Άπιαστο!
Μαγικό, σαν μικρή νεράιδα "η ψυχή σκαλώνει στ'ακροδάχτυλα το Άπιαστο για μια στιγμή ν' αγγίξει..."!!!!!
Να τη χαίρεσαι τη νεραϊδούλα σου!
Καλημέρα,
Ο άνθρωπος θέλει να βρει την τελείωση, προσπαθεί πάντα να φτάσει η ψηλά!
Η ψυχή, ελεύθερη θέλει να ατενίζει το άπειρο, το άπιαστο…
Η μικρή, σαν χορεύτρια που εκτελεί την νούμερό της σε θαλάσσια εξέδρα!
Πολύ όμορφη φωτογραφία:- ))
@Roadartist
σαν είσαι και σε φωτίζει το αυγουστιάτικο φεγγάρι όλα είναι δυνατά!
Φιλιά!
@Margo
ναι η νεραϊδούλα μου!!!
Τι καλά που μπορούμε να χαζομπουρμπουλιάζουμε με τα παιδάκια μας! Σε κόσμους ονειρικούς.
Καλό απόγευμα.
@Νικόλα
υπάρχουν όμως και οι στιγμές που τελείως μαζοχιστικά, όχι η ψυχή αλλά το μυαλό μπλέκεται σε ανώφελα σκοτάδια.
Στιγμές σαν αυτή της φωτογραφίας είναι που μου θυμίζουν το "γιατί" και το "πως"...
Καλό απόγευμα!!
τι όμορφα που το έδειξες ,τι όμορφα που το είπες,
μακάρι να μην σταματήσουμε να προσπαθούμε για το άπιαστο μικροί μεγάλοι !!
(χαζομπουρμπουλιάστε χαζομπουρμπουλιάστε όσο μπορείτε τώρα που είναι μικρά γιατί μεγαλώνουν πολύυυυυυυυ γρήγορα τα σκασμένα μας)
Δημοσίευση σχολίου