Χρώμα που...

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009






...σε γωνιά ελούφαξε
προσμένοντας
το νύχτωμα να' ρθει.
Να το σκορπίσει...



(φωτο: καφενείο στη Ζάτουνα)





10 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:

επί λέξει είπε...

...σ' ένα μυστικό κήπο; Με όλα τα εξωτικά και τα εδώδιμα; Τι ωραία!

Καλή σου μέρα!!

Margo είπε...

..και να ζεστάνει τη παγωνιά μας με το φως της..
Όμορφη καλημέρα..

Roadartist είπε...

Να'μουν τώρα εκεί να έπινα το καφέ μου!!!! ΓΜΤ!

Νικόλας K. είπε...

Φώτισε και φόβισε το σκοτάδι!
Πανέμορφη αντίθεση χρωμάτων. Κάνει το φως να φαίνεται ακόμα πιο έντονο!
Να έχεις μια όμορφη ημέρα :-)

Ανώνυμος είπε...

το φως που προτιμω...

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@επί λέξει
τι ωραία εικόνα μου έφτιαξες! Την αμέσως επόμενη ετούτης εδώ...

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@Margo
υπάρχουν, πράγματι, κάποιες γωνιές τόσο ζεστές και φιλόξενες που είναι λες και αναδίνουν ένα γλυκό φως σα χάδι.

Όμορφο βράδυ!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@Roadartist
και να ατενίζεις μπροστά σου το φαράγγι του Λούσιου. Και από πάνω το φεγγάτι... Άσε που τέτοια ώρα - βραδυνή - το πιθανότερο να έχουν αρχίσει το τραγούδι τους τ'αηδόνια... Ααχχχχ!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@Νικόλα
η φωτογραφία είχε τραβηχτεί λίγο πριν νυχτώσει και με πολύ βαριά συννεφιά. Σε φως πράγματι παράξενο.
Από τις στιγμές που έχουν κάτι το μυστικιστικό.
Χαίρομαι που σου άρεσε.

Καλό σου βράδυ!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@inMusiclost
...οι προτιμήσεις μας ταυτίζονται...

Δημοσίευση σχολίου