.
.
Κι ο κουρνιαχτός
ανάσα Γης
που ο Ήλιος
τα σπλάχνα της
εζέστανε
σε Έρωτα πανάρχαια μέθη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
αυτοπροσώπως
- μιά φορά κι ἕναν τρελλό...
- "...κράτησα την ζωή μου ταξιδεύοντας..." Γ. Σεφέρης
αν δε με βρείτε εδώ, θα έχω πεταχτεί δίπλα...
δώρο... πολύτιμο
από το καλό μου ξωτικό
περνοδιαβαίνω από...
-
-
-
-
-
-
-
-
-
'Ενας τέτοιου επιπέδου νάρκισσος!Πριν από 3 μήνες
-
-
-
-
Λαμπερή Φθορίωση ΣώματοςΠριν από 7 μήνες
-
-
-
-
-
-
-
Veni, vidi, viciΠριν από 4 χρόνια
-
-
-
-
-
.jpg)
.jpg)
Το Χρώσεις αποχρώσεις και στιγμές από τον μια φορά κι έναν τρελό διέπεται από την άδεια Creative Commons Αναφορά προέλευσης-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα.
8 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:
όσο οι νεκροί μπορούν και χορεύουν τόσο η σκόνη ανάσα γίνεται σε μία ομορφιά ζωής μοναδική.
και οι ήχοι των dead can dance παραμένουν τόσο μοναδικοί και μαγικοί και ζωντανοί.
καλησπέρα σου!
..εγώ και πάλι στην φωτο σου κόλλησα.. Είδες τι κάνουν τα ταξίδια?? :) Πάντα να μπορείς να ταξιδεύεις εύχομαι..από τα ομορφότερα πράγματα στη ζωή..
@b|a|s|n\i/a
οι dead can dance είναι πολύ αγαπημένοι μου. Σε κάποιες στιγμές δε, είναι η μόνη μουσική υπόκρουση που μπορώ να φανταστώ...
Μια όμορφη μέρα εύχομαι!
@Roadartist
αν μπορούσα με μια βαλίτσα θα ήμουν διαρκώς. Όσο για την φωτογραφία είναι μια στιγμή, απ' τις πολλές, που η φύση σε πείθει πως τα θάματα ζουν και βασιλεύουν!
Η φύση βρυχάται μέσα από την αντάρα και την αχλή γεμίζει με στάχτη τα πάντα
και η αναγέννηση θα έρθει από τα κόκκινα ρόδα!
Καλή εβδομάδα να έχουμε!
εξαιρετική η φωτογραφία σου
σπαραγμός και χαμόγελο μαζί !!
σ'ευχαριστώ που μ'έκανες να σε βρώ.
@Νικόλα
μου θύμησες το Ρόδο του Παράκελσου που ξαναγεννιέται από τις στάχτες του χάρη στην "Μεγάλη Τέχνη" του αλχημιστή...
@ξωτικό
καλώς ήρθες! Χαίρομαι κι εγώ για το συναπάντημα.
Δημοσίευση σχολίου