η ξενιτιά η μεγαλύτερη

πάντα δίπλα

ποτέ ένα

(φωτο: San Giminiano, Τοσκάνη)

(μουσική: Ο κόσμος είν' ένα βουνό - Παντελής Θαλασσινός)

αχ κυρ-χειμώνα...

σε καλοπιάνω κοίτα με.

όχι για άλλο τίποτα

μα για να παραμυθιαστώ 

ότι στα χείλη σου ετσάκισε χαμόγελο

για το χατήρι μου μονάχα

(φωτο: τοποθεσία Βρωμόβρυση στο Μαίναλο)

(μουσική: Hymn to Hope - Secret Garden)

διαπίστωση

το γύρισμά του το περπάτησα

λες κι ήταν βράχος

κι όμως από νερό και φως

κρατούσε η φτιαξιά του

γι' αυτό και μ' άντεξε στη ράχη του

(φωτο: από το παράθυρό μου)

(μουσική: Again - Archive)

εμπιστοσύνη

χαλαρώνω τη λαβή

αφήνομαι στο ρεύμα 

για να με ξενιτέψει

και σ΄ότι πόνεσα 

αυτό  - ανποτέ - να μ' επιστρέψει

(φωτο: μέδουσα στον Σαρωνικό)

(μουσική: The eagle will rise again - Alan Parson's Project)

περιμένω

η κάθε μου αναμονή

και το δικό της χρώμα

(φωτο: Ορνος, Μύκονος)

(μουσική: Σταύρος Λάντσιας - Το βαλς των ματιών)

το πέταγμα...

... αυτό μονάχα μένει

να γιαίνει την ψυχή μου

(φωτο: χωριό Βίκος)

(μουσική: El Condor Pasa)

με το πρώτο πρωινό

όσο κι αν κυρ εισπράχτορα

στην πλάστιγγα, ζύγισες τα μπαγκάζια μου 

σε γέλασα

άδεια είν' η βαλίτσα μου

μόνο λαχτάρα έχει

σάλτα λοιπόν στην οροφή 

αλλού δεν τη βολεύεις 

(φωτο: εγκαταλελειμμένο λεωφορείο κάπου στη Μύκονο)

(μουσική: Μικρές Περιπλανήσεις)

ο φύλακας

τι με κοιτάς;

εδώ στεκόμουν πάντα

για ίδιο τους με πέρασαν οι άνεμοι 

τα μυστικά τους μ' ακουμπήσαν

κι εγώ στον Πάνα τα'δωσα 

φυσώντας στη φλογέρα του

να τους τα δώσει πίσω

τι με κοιτάς;

ο κόσμος μου δεν και δικός σου...

(φωτο: περπατώντας στο φαράγγι του Λούσιου)

(μουσική: Dead can Dance - The garden of Zephyrus)