της άνοιξης η ξεροκεφαλιά
λύγισε τον χειμώνα
μια στάλα τόπο εχάρισε
η παγωνιά στο χρώμα
(φωτό: προστατευμένη γωνίτσα στον κήπο μετά τον πρωινό πάγο)
(μουσική: Κάτω στης μαργαρίτας τ' αλωνάκι - Οδ. Ελύτης,Γ. Μαρκόπουλος)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg)
.jpg)
4 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:
Kαλώς σε ξαναβρίσκουμε.
Καλή άνοιξη... καρτερούμε.
Aαα μα εσύ πήρες φόρα για τα καλά :-)))
Λατρεμμένη(οι) ξεροκέφαλη(οι).....
αναγάλλιασε η ψυχή !!!
(τις...ντοματιές και τα μάτια μας ε ;-)
ΕΥΡΥΤΑΝΑ
"έτσι με το καρτέρεμα"...
να είσαι καλά:)
ξωτικούλι
(παρεμπιπτόντως μόλις λίγο πριν επιχειρηματολογούσα στην 15χρονη κόρη μου για την ύπαρξη των ξωτικών)
κακά τα ψέματα... η ψυχή ταξιδεύει άμα το'χει να την "κοπανάει"
και σίγουρα όταν λατρεύει το φως
κι όταν ξεροκέφαλα αρνείται την μαυρίλα - που πια είναι η ωμότατη πραγματικότητα
υγ: οι ντομἀτες... ούτε μωρά να ήτανε...:)))
την πιο όμορφή μου καληνύχτα!
Δημοσίευση σχολίου