βαθιά στο σοβά εχάρεξες με το νύχι:
"κακοποιημένη Άνοιξη
ποτέ μη ξαναρθείς"
από ψυχή στο λέω, άκουσε...
λιανό το μπόι μου να ξέρει
αν ήτανε που μάτωσε το δάχτυλο
ή αν των χνώτων η 'γρασιά
εκύλησε στου τοίχου τη σχισμάδα
κι εγίνηκε στάλα άλικη
στάλακας στο πρεβάζι.
πρεβάζι που στον κόρφο του
πεισματικά ουρανό
θωπεύει ακόμα
και φως...
'κείνο το Φως που μ΄έμαθε τα χρώματα
στο βλέφαρο να στήνω
και που έντυσε τα χώματα
προσμένοντας εμένανε
επάνω τους να χτίσω
ότι κάποιοι άλλοι κάποτε πατρίδα το φωνάξανε
(φωτο: εγκατελελειμένο αρχοντικό στο Πήλιο)
(μουσική: The Fletcher Memorial Home - Pink Floyd)