...κράτησα τη ζωή μου
ταξιδεύοντας ανάμεσα σε κίτρινα δέντρα,
κάτω απ'το πλάγιασμα της βροχής
σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες
με τα φύλλα της οξιάς
καμιά φωτιά
στην κορυφή τους βραδιάζει.
(Γιώργος Σεφέρης - Επιφάνεια)
(μουσική: Francisco Tarrega - Recuerdos del la Alhmbra)
Εγώ τώρα, ως Ευρυτάνας, τι να γράψω επ' αυτού; Κατόπιν σκέψεως παραθέτω τούτο:
"Εδώ ο τόπος διηγείται ιστορίες σαν το γεροπαπούλη που κρατάει τ' αγγόνι του στα γόνατά του και λέει για τη ζωή του την παλιά πιότερο για να θυμηθεί πως έζησε..." (Μ. Σταφυλάς, Ευρυτανία, 1962)
αχ και τι να σου απαντήσω καλέ μου τρελέ που έχεις δίκιο και ήδη εστήθηκαν μπροστά οι Συμπληγάδες για να μετρήσουμε τη δύναμη όχι των χεριών μα της ψυχής μας
9 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:
καταπληκτικό!
Atmosfera suggestiva...
Εγώ τώρα, ως Ευρυτάνας, τι να γράψω επ' αυτού;
Κατόπιν σκέψεως παραθέτω τούτο:
"Εδώ ο τόπος διηγείται ιστορίες
σαν το γεροπαπούλη
που κρατάει τ' αγγόνι του
στα γόνατά του
και λέει για τη ζωή του την παλιά
πιότερο για να θυμηθεί πως έζησε..."
(Μ. Σταφυλάς, Ευρυτανία, 1962)
Dark13Sun
:)
Vito Coppola
i'm glad you liked it!
thanks for visiting
ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ
πόσο όμορφο αυτό που επέλεξες και πόσο αληθινό!!
υγ:αν και τα βουνά τα δικά μου είναι "κάτω απ' τ' αυλάκι" :) αγαπώ πολύ τους τόπους σου κι έχω περάσει αρκετό καιρό εκεί
καλό σου βράδυ!
και ναι, μοναδικός Σεφέρης..
www.youtube.com/watch?v=LqqCFrneUJE
απ'ότι φαίνεται, θα στερέψουν τα πηγάδια μα απο πάντα σκληροί είμασταν..
τελευταία μαλακώσαμε μα η ιστορία είναι δώ να μας γυμνάσει και πάλι..
μας φωνάζει να την ξαναγράψουμε..
αλλιώς πώς να κρατήσει την ζωή του κανείς;
στις Συμπληγάδες θα τραγουδάμε "κράτησα την ζωή μου" κι εκείνες θα λυγίσουν μπροστά μας..
ασπασμοί..
υγ: θεωρώ οτι κατέχεις σπουδαία Τέχνη.. η εικόνα βγαίνει άψογη, για μένα, μα πίσω απο αυτήν υπάρχει κι ένα μυαλό και πολλές Σκέψεις..
σ'ευχαριστώ..
Ευρύνοε
αχ και τι να σου απαντήσω καλέ μου τρελέ
που έχεις δίκιο
και ήδη εστήθηκαν μπροστά οι Συμπληγάδες για να μετρήσουμε τη δύναμη όχι των χεριών μα της ψυχής μας
εγώ εύ-χάρη-στω
A lonesome tree and eternal infinity ... I wonder why it is always so touching.
Δημοσίευση σχολίου