χρώσεις, αποχρώσεις και στιγμές: ανατριχίλα

ανατριχίλα

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

δέος ψυχής

σ΄ ανατριχίλα κορμιού ιστορημένο

και να ορθά εμπρός μου

τα ιερά του κόσμου ετούτου

προσκυνώ....

(φωτο: κορυφή στα Τζουμέρκα)

(μουσική: Περδικά μου πλουμισμένη - Δ. Μητσοτάκης (διασκευή))

15 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:

Ευρύνοος είπε...: 14 Σεπτεμβρίου 2011 στις 9:06 μ.μ.; Μεγαλείο!!

φαντάσου εικόνες που έχουν τα αϊτόπουλα που μπορούν και πετάνε στα όρη λέφτερα..!

πόσα χάνουμε εμείς που προσ-γειωμένοι ζούμε σ'αυτή την φυλακή που μας όρισαν..

δραπέτες..

δραπέτες να γίνουμε..

καλησπέρα μάτια παρατηρητικά :)
Roadartist είπε...: 14 Σεπτεμβρίου 2011 στις 11:37 μ.μ.; Ουάου!
Unknown είπε...: 15 Σεπτεμβρίου 2011 στις 9:01 π.μ.; ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟ!!! ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!!! ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΩ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟ ΣΟΥ!!!
Margo είπε...: 15 Σεπτεμβρίου 2011 στις 9:11 π.μ.; Με τη πρώτη ματιά είπα όπως η Road ουάου!
Και με το άκουσμα όμως!!!!!!!!

Είπες τις ακριβείς λέξεις, ανατριχίλα-δέος-προσκύνημα..
Η καλύτερη φθινοπωρινή είσοδο!!!!!

Γεια σου μαμούφι μου:-)
Ανώνυμος είπε...: 15 Σεπτεμβρίου 2011 στις 1:08 μ.μ.; Ωωω !!! απλά...προσκυνώ

Ξωτικό
μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...: 15 Σεπτεμβρίου 2011 στις 9:07 μ.μ.; Ευρύνοοε

αχ μωρέ τρελέ
με τις εικόνες που αντίκρυσα φέτος
μόνο ένας θεός ξέρει πόσο ζήλεψα τ' αετόπουλα

τουλάχιστον ας μη ξεχνάμε ότι εκεί βρίσκεται η Αλήθεια

καλό και όμορφο βράδυ:)
μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...: 15 Σεπτεμβρίου 2011 στις 9:09 μ.μ.; Roadarist

όχι τώρα πες μου τι μπορώ να συμπληρώσω
για να κάνουμε διάλογο... :))

πολλά φιλιά!!
μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...: 15 Σεπτεμβρίου 2011 στις 9:33 μ.μ.; Βάσω

καλώς ήρθες!!!
εύχομαι πραγματικά να κάνουμε καλή παρέα :)
μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...: 15 Σεπτεμβρίου 2011 στις 9:36 μ.μ.; margούλα

έτσι όπως το είπες...
φθινοπωρινή είσοδος
στον θάλαμο αποσυμπίεσης ακόμα...

δώσε ένα ρουφηχτό φιλί στο πρωτάκι σου
κι άλλο ένα στο άλλο ζουζούνι
(μου έχετε λήψει)
μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...: 15 Σεπτεμβρίου 2011 στις 9:38 μ.μ.; ξωτικούλι

ξωτικότοπος ε;

(μεταξύ μας... όχι σαν το Μαίναλο - εντάξει... πλάκα κάνω)
ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...: 23 Σεπτεμβρίου 2011 στις 3:49 μ.μ.; Συγχαρητήρια παιδιά. H ελευθερία των βουνών είναι σίγουρα πάνω απ' όλα συναίσθημα, αλλά η εικόνα σας το υπηρετεί.
μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...: 25 Σεπτεμβρίου 2011 στις 11:39 μ.μ.; ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ

να' σαι καλά!!
καθώς από βουνό κι η σκούφια η δικιά μου από μικρό παιδί έμαθα απλά να υποκλίνομαι στο μεγαλείο του
Marisa είπε...: 26 Σεπτεμβρίου 2011 στις 9:03 μ.μ.; Stunning!
μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...: 2 Οκτωβρίου 2011 στις 10:44 π.μ.; Minusca

thank you very much!!!
Asta είπε...: 16 Οκτωβρίου 2011 στις 10:39 π.μ.; What a great embrace of two powerful elements!
Have a nice day.
Asta

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)