κλειστό

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

σφάλισε το παραθυρόφυλλο
σα μαχαιριά που χώρεσε μιαν άβυσσο
και σύνορο που σαν πληγή
ετράβηξε το φως με το σκοτάδι

κι ήταν απομεσήμερο...

(φωτο: μεσημέρι στον Πόρο)
(μουσική: Μάνος Χατζιδάκις - Οδός Ονείρων)

17 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Άριστη η έκφραση της Στιγμής!!!

Γι' αυτό δεν κλείνω ποτέ τα παραθυρόφυλλα!
Όχι, κι άλλη πληγή μου!!!

Εξαιρετική φωτογραφία!!!

Καλημέρα, φίλε!!!

b|a|s|n\i/a είπε...

και πάντα ανοιχτό θα μένει. έστω και μία χαραμάδα.
πολύ σου καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Και το σκοτάδι φέρει την δική του ομορφιά και γαλήνη... και ίσως σαν ανοίξει τα μεσάνυχτα να ξεχυθεί εντός το λυτρωτικό φως των άστρων...

Καλημέρες

Margo είπε...

Μόλις διάβασα και την ανάρτηση στο μαμούφι.. και εκεί το σκοτάδι.. μάλλον δεν είναι τυχαίο. Το παράθυρο δύσκολα θα ανοίξει να μπει το φως του μεσημεριού, όμως, όλο και κάποια χαραμάδα θα βρει για να περάσει μέσα το φως τίποτε δεν το σταματά.

Καλή σου μέρα Ελένη μου με χαμόγελο:)

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Εντυπωσιακό blog (αν και... λίγο dark)εντυπωσιακές και πολύ εύγλωττες λήψεις!
Συγχαρητήρια!!!

D.Angel είπε...

κρύβει μια μελαγχολία....
αλλά για λίγο!
Φιλιά πολλά γλυκιά μου

@maricruzpe είπε...

Hola. Me encanta su blog el color de sus fotos y su profundidad,
dan una gran tranquilidad y dejan volar la imaginación.
Un fuerte abrazo.

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ
όμορφη καλημέρα σου στέλνω
με τα παράθυρα ολάνοιχτα στην ανατολή!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

<b|a|s|n\i/a
πάντα θα υπάρχει μια χαραμάδα...
αυτή που θα βάλουμε το εργαλείο για να ανοίξουμε το παράθυρο που φράκαρε κλειστό :))))

πολλά φιλιά..... κι άλλες τόσες καλημέρες!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ΟΔΟΙΠΟΡΕ
δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σου!
δεν είναι το σκοτάδι παρά το σύνορο που κάνει το κακό.
σαν τα παραθυρόφυλλα που δεν αφήνουν το φως να ενωθεί με το σκοτάδι από μέσα

σε φιλώ
και σε καλημερίζω!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Margούλα
ουου από χαραμάδες πολλές!
η τελευταία θα είμαι που θα πάψω να τις βλέπω (χαζό παιδί χαρά γεμάτο, βλέπεις, από γεννησημιού μου)
άλλωστε είναι πολλές οι φορές που αρκεί ένα μικρό κεράκι, με την μικρή του φλόγα, για να φωτίσει ένα δωμάτιο

υγ: αν τον τελευταίο καιρό σας πιάνει λόξυγγας, από μας είναι. έχουμε την κουβέντα σας πολύ συχνά

μια τεράστια καλημέρα!!!!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Χαρά
καλώς ήρθες
και ειλικρινά σε ευχαριρστώ για τα καλά σου λόγια!

το μπλογκ είναι κομματάκι "σκοτεινο", καθώς το ξεκίνησα για τις φωτογραφίες μου οπότε και το σκοτείδι ήταν χρήσιμο.
παρόλα αυτά το σκέφτομαι αυτό που είπες.

όμορφή σου μέρα!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

D.Angel
όπως ακριβώς το είπες
για λίγο.

να είσαι καλά

καλημέρα χρωματιστή!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@mariecruzpe
muchas gracias
yo también veo las fotos en su blog y mi imaginación viaje en su hermoso país que excita mucho

un abrazo de mi lado tambien!

Katerina είπε...

ανοιξε το για λίγο...
θέλω να σου χαρίσω μια αχτίδα!

καλημέρα :)

frizArta είπε...

σαν σφαλισμένο στόμα.
Τέλεια η φωτογραφία.

55fm είπε...

Kι όμως αν ανοίξει μπορεί να φανούν τα κατάλευκα ασπροκέντητα χειροποίητα κουρτινάκια!
Τα χρώματα εξαιρετικά και το θέμα πάντα γοητεύει...
Καλημέρα!

Δημοσίευση σχολίου