ο έρωτας να είναι ένα παράθυρο
που βλέπει τους κόσμους να ορθώνονται παράλληλοι
Παρακαλώ σε, πες μου - έστω και στα ψέματα -
πως δεν είναι τ' άπειρο τ' αντάμωμά τους...
Γίνε γεφύρι
για χατήρι μου...
(φωτο: σοκάκι στη Siena)
(μουσική: Piensa en mi - Luz Casal)
39 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:
Και ποιος είπε ότι το άπειρο είναι μεγάλο;
Mαγική Τοσκάνη..
Όμορφοι παραλληλισμοί..
Δεν είναι το άπειρο, αλλά μέχρι το άπειρο φτάνει η διαδοχή από ανταμώματα και αποχωρισμούς.
(το τραγούδι που διάλεξες, ένα από τα πιο αγαπημένα της ζωής μου)
Τι όμορφη εικόνα!!!
Ενα γεφύρι και για μένα please
Φιλιά πολλά
Καλημέρα και καλό μήνα
tikto
δεν είναι; κι εγώ που το ξέρω;
Roadartist
παραμυθένια η Τοσκάνη... τρέχοντας θα ξαναπήγαινα, με έχει μαγέψει!
Riski
και το γεφυράκι όμως... το τσαμένο :-))
Σε ότι αφορά στο τραγούδι κι εγώ μια από τα ίδια!
D.Angel
πάρε εσύ το ΄να γεφύρι να πάρω εγώ τ'άλλο...
κι αν περάσει κανείς τον βουτάμε...
σύμφωνοι; :-))
καλή σου μέρα!
Δρόμοι παράλληλοι
Άπειρο το άπειρο..
Κάλημέρα.. είναι στιγμές..
(απ την άλλη μπήκα και δεν ήξερα πώς να φύγω πρωί-Πρωί)
Φιλιά
Δρόμοι παράλληλοι ο έρωτας που όμως περπατάνε χέρι με χέρι.
Καλημέρα και καλό μήνα.
Κάθε γεφυράκι είναι καλό αφού ενώνει.
:))
μουσικη και φωτο...απιστευτες!!!!!
και το γεφυρι..σαν χερι..να ενωνει δυο κοσμους..
το δυο που γινεται ενα..ενα κορμι..μια ψυχη..μια οπτικη
υπεροχη η αναρτηση σου!!!
Χμ..
τώρα κατάλαβα..
κάπου είχα διαβάσει "Μάγκες, πιάστε τα γιοφύρια"..
αυτό εννοούσε ο ποιητής;)
καλημέρα τρελό :)
Ακομα και αν δεν το φτασεις το φεγγαρι...Θα βρισκεσε αναμεσα στα αστερια...!
Έστω και στα ψέματα...
έρωτας μοιάζει να είναι (και) αυτό που ενώνει δύο σε σχήμα μηδέν κάνοντας τα σε σχήμα του άπειρου.
καλησπέρα σου!
Μέσα είμαι!
Χα χα χα
Φιλιά πολλά
με τι να πρωτοτρελλαθώωωωωωωωωω
με την φωτογραφία σου
η με τα ερωτήματά σου;;;;
Αν είναι παράθυρο πάντως
έχει σίγουρα την ωραιότερη θέα του...σύμπαντος
Δυχτυχώς μερικές φορές απλά η γέφυρες δεν χτιζονται με τον προορισμό που θέλουμε! Αλλά γιατί να περιμένουμε να χτιστούν μονα τους!!! Εμεις δεν ειμαστε ικανοί να τα καταφέρουμε?
Υπέροχη φωτογραφία!!!
"Μυστικά" φιλιά!
ελίτσα
ψιχουλάκια άφηνες πίσω σου για να μη χάσεις το δρόμο; :-))
Την έχει αυτή την ιδιότητα το άτιμο το άπειρο, να είναι άπειρο...
lena_zip
χέρια πιασμένα... ένα γεφύρι άρα...
Καλό σου βράδυ!
Riski
σωστά :-))
ΚΑΛΥΨΩ
έστω και λίγο καθυστερημένα καλό σου μήνα
και είθε να υπάρχουν πάντα γεφύρια...
Ευρύνοε
με τα γεφύρια που λες είχα ασχοληθεί στο άλλο μπλογκόσπιτο κάποια στιγμή :-))
Λες το "κλάστε μας τ' αρχίδια" να ήταν ερωτικός υπαινιγμός; :-)))
όμορφη νύχτα τρελέ :-)
efhbos
μωρέ εσύ δίκιο έχεις...
έλα μου ντε όμως που και το γιοφυράκι την έχει την γλύκα του :-))
Crux
αχ ναι μωρέ έστω και στα ψέματα....
Όχι, δεν είναι τ' άπειρο το αντάμωμά τους! Όλοι μπορούμε να γίνουμε γεφύρια, αρκεί να είμαστε έτοιμοι να χτίσουμε τον εαυτό μας με γερά υλικά, μεράκι και αγάπη!
Λατρεύω τις μεσαιωνικές πόλεις!
Λατρεύω τα ποιητικά λόγια!
Λατρεύω τα ερωτήματα που μιλούν για τον έρωτα!
Λατρεύω τις απίστευτες φωτογραφίες σου!
(Πες μου, Ελένη μου, είμαι πολύ σοβαρά;...)
b|a|s|n\i/a
με ρούμπωσες...
Το σύμβολο του απείρου είναι πράγματι δυο παράλληλες που στο στρίψιμο διασταυρώνονται...
Μ' έβαλες σε σκέψεις... :-))
D.Angel
για τα πανηγύρια και οι δυο μας απ' ότι διαπιστώνω :-)))
ξωτικό
ειδικά όταν το παράθυρο είναι πάνω στο γεφυράκι που λέγαμε...
Μυστικό Μονοπάτι
μωρέ κι εμείς μπορούμε. Έχει όμως την γλύκα του το να περιμένεις από τον άλλο.
Άλλωστε για έρωτα μιλάμε :-))
Fotis
μια ασπιρίνη, μπόλικα ζεστά και στο κρεβάτι. Κι αύριο θα ξυπνήσεις περδίκι :-))
Ότι ανέφερες τ΄αγάπαω κι εγώ πολύ.
Όσο για τα γεφύρια σίγουρα όλοι μας μπορούμε να γίνουμε. Στον έρωτα όμως είναι τόσο γλυκό να γίνεται γεφυράκι ο άλλος για σένα κι ακόμα πιο γλυκό το να μπορείς να του το ζητάς...
Το blog είναι ένα παράθυρο σε άλλους κόσμους όπου μάτια κοιτούν πίσω από τις πέτρες και τα γραφικά σοκάκια, πέρα από τα γεφύρια που ενώνουν παράλληλους κόσμους.. κάθε φορά που είμαι στον δικό σου κόσμο λέω ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ!
Σε φιλώ
Θαρρώ πως κάπως έτσι θα πρέπει να είναι... και ΕΙΝΑΙ
Φιλί
Kαι ας ενώνονται τα παράλληλα με τέτοια γεφύρια..
και απο τέτοια παράθυρα να γενιούνται αστέρια
και να διανθίζουν το σύμπαν!!!!!εεεεε..ξεφύγαμε..
και εσύ φταις πάλι τρελό μου:)) φιλί!!!
Margo μου
εγώ ευχαριστώ ... ευχαριστώ .... ευχαριστώ...
Και δεν το λέω τυπικά.
Ποτέ δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να μοιραστώ τόσα πολλά...
(το σχόλιό σου για το ντουλαπάκι τώρα το είδα...)
ΟΔΟΙΠΟΡΕ
κάπως έτσι... πάντα...
να'σαι καλά :-))
ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
αν είναι να ξεφεύγουμε έτσι... τότε ποτέ μη μαζευτούμε!
Όμορφα τα λόγια σου συμπλήρωσαν τις σκέψεις μου
Σε φιλώ :-)
Το άπειρο είναι η προέκτασή τους...
Δημοσίευση σχολίου