(φωτο:Επίδαυρος)...πέρα απ' τις χάρτες του μυαλού
πέρα απ' τη φαντασία
που βλασταίνει
στη θολή τη θύμηση
πέρα απ' τη φαντασία
που βλασταίνει
στη θολή τη θύμηση
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
αυτοπροσώπως
- μιά φορά κι ἕναν τρελλό...
- "...κράτησα την ζωή μου ταξιδεύοντας..." Γ. Σεφέρης
αν δε με βρείτε εδώ, θα έχω πεταχτεί δίπλα...
δώρο... πολύτιμο
από το καλό μου ξωτικό
περνοδιαβαίνω από...
-
ΝυχτερίδεςΠριν από 2 ώρες
-
-
-
-
-
-
Παράληλα σύμπανταΠριν από 4 μήνες
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Jordania - nie tylko PetraΠριν από 2 χρόνια
-
-
Σαν σήμερα πριν 29 χρόνια!Πριν από 2 χρόνια
.jpg)
.jpg)
Το Χρώσεις αποχρώσεις και στιγμές από τον μια φορά κι έναν τρελό διέπεται από την άδεια Creative Commons Αναφορά προέλευσης-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα.
7 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:
Να είναι ακόμα άπατα τα μονοπάτια, όχι, όμως, άβατα. Να βλασταίνει το άγριο νερό με εραλδική ανάπτυξη αθανασίας. Ή αν πεθαίνει, να είναι τουλάχιστον θνήσκων θεός. Όχι, όμως, άπαις. Να έχει γονιμοποιήσει τη φαντασία...
Φιλιά τροπικά ή αμνήμονα...
Διάλεξε.
... πέρα από τις σκιές και τα παιχνιδίσματα που αντανακλούν στο βλέμμα και αποσπούν την προσοχή από το στόχο...
Όμορφο το τραγούδι!
...αλλά και στην ελπίδα και στην προσδοκία, βλασταίνει...
και προετοιμάζει και δυναμώνει!
@aa
εν μέσω θέρους διαλέγω τα πρώτα και πάω για καμμιά βουτιά :))
Άρα και τροπικά και καλομαυρισμένα φιλιά!
@οδοιπόρε
υπάρχουν βέβαια και οι φορές που το να χάσουμε τον στόχο είναι ότι καλύτερο μπορεί να μας συμβεί!
Όσο για το τραγούδι (Who killed mr moonlight - Bauhaus) αγαπημένο εδώ και χρόνια.
Καλά να περνάς!
@συνοδοιπόρε
βεβαίως και είναι έτσι! Αυτή τη φαντασία είχα κι εγώ κατά νου στις παραπάνω γραμμές.
Αυτή που πραγματικά μπορεί να σε ταξιδέψει παρακάτω. Κι όχι το κλωθογύρισμα στα ίδια και στα ίδια που πολλές φορές μας κάνει το μυαλό μας.
Μια όμορφη μέρα εύχομαι!
Προσπαθώ να καταλάβω γιατί με τρομάζει αυτό το σκοτεινό, βαθύ και άγνωστο μονοπάτι της εικόνας.. Όμως κάπως έτσι ξεκινάμε τη ζωή μας και σιγά σιγά ξεδιπλώνεται ο κόσμος μπροστά μας.. και θέλει πολύ φαντασία και πίστη και δύναμη το ταξίδι.
Τι όμορφη λέξη το βλασταίνει!
Α, και μένα μου αρέσουν οι Bauhaus.
Τους βάζει ο μπαμπάς στο σι ντι κι εγώ χορεύω.
(ιδιαίτερα το "She 's in parties" που μου ταιριάζει...)
:)
@Margo
Η ζωή είναι το κύλισμα ανάμεσα σε δυο πάντα πόλους. Δύναμη -αδυναμία, φόβος-θάρρος, απελπησία - έμπνευση, κλπ, κλπ.
Οι στιγμές εκείνες που κατορθώνουμε την σύνθεση στα αντίθετα της ψυχής μας είναι και οι στιγμές που περπατάμε τα αληθινά βήματα στα μονοπάτια του εαυτού μας.
Πολλά φιλιά!
@Spy's Daughter
Να μεταβιβάσεις τα θερμά μου συγχαρτήρια στον μπαμπά. Η σωστή ανατροφή αρχίζει άλλωστε από την πρώτη κιόλας μέρα ζωής.
(πράγματι το "She's in parties" γάντι σου κολλάει)
Δημοσίευση σχολίου