Είναι που πρέπει να βρεις
'κεινο το μονοπάτι
που μορφώνει λόγια και εικόνες.
Είναι που πρέπει τούτο το μονοπάτι
να τρυπά ίσα στη καρδιά.
Είναι που πρέπει να ταξιδέψουμε
στις δικές μας θάλασσες
και με τα αργά πλεούμενά μας
να συντροφέψουμε τις γνώριμες γοργόνες
και το απρόσμενο βάθος του μετώπου μας.
Είναι που πρέπει τούτο το πρέπει
να'ναι τόσο κρυστάλλινο κι αλαφρύ
όσο το τόξο της βροχής.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:
Δημοσίευση σχολίου