Αυγή

Σιωπή.
Η μαγεύτρα αυγή τραγουδά το φωτεινό μυστικό της
με παράπονο

Το βραχνό κρόξιμο ενός γλάρου
καλωσορίζει άλλες θύμισες, μακρινές
βυθισμένες σε μονοπάτια άλικα.

Η γης χαρακώνεται και φλόγες πετάγονται ως τον ουρανό

Κάθε τέτοια ώρα γεννιέται ο Θεός και πεθαίνει

καθώς ίσκιοι χάνονται, σβήνουν, μέσα στην πέτρα
και στ' απλόχερο φως

Γέννηση και θάνατος

τα δυο μυστήρια γίνουνται ένα

σμίγουν σ' αγκάλιασμα ερωτικό

με φόρα, με ορμή και τρικυμίζουν τούτο το χώμα

Οι ψαλμωδίες της νύχτας σταματούν

και τα ξωτικά στέκονται ν' αφουγκραστούν.

Και ξάφνου βουνά, θάλασσες, ουρανός γίνονται σώμα

κι όλα μαζί φωνάζουν

"ΟΜΟΡΦΙΑ"