αλήθεια

"...Ότι με πονάει,

δεν υπάρχει.

Εγώ υπάρχω μέσα σε αυτό..."

 

(ευχαριστώ πολύ την Καλυψώ που με άφησε να κλέψω τα λόγια της) 

 

(φωτο:λιμανάκι Λυγιάς)

(μουσική: Μ.Ξυδούς & Σ. Λεονάρδου - Μια μυρωδειά καλοκαιριού)

κλειστό

σφάλισε το παραθυρόφυλλο

σα μαχαιριά που χώρεσε μιαν άβυσσο

και σύνορο που σαν πληγή

ετράβηξε το φως με το σκοτάδι

κι ήταν απομεσήμερο...

(φωτο: μεσημέρι στον Πόρο)

(μουσική: Μάνος Χατζιδάκις - Οδός Ονείρων)

η φωνή

είναι κι εκείνη η φωνή

που σκαλωμένη μες στους αιώνες στέκει

που βύζαξε παράθυρα κλειστά

και πάσχισε με ερωτικό λυγμό
και με θανάτου ρόγχο

σώμα να γίνει

με τις σιωπές ολάκερες 
στον κόρφο αυτού του κόσμου

είναι χρησμός και τάμα

και προφητεία άλικη 

που έδεσε τη ψυχή μου

"...and the people bowed and prayed
to the neon god they made..."

(φωτο: βραδυνά βήματα στην Πρέβεζα)

(μουσική: Sound of silence - Simon & Garfunkel)

αγαπώ...

 (φωτό: Επίδαυρος - Μέθανα)

...ότι χαϊδεύει

ακόμα κι αν είν΄το χάδι ν' αλλάξει σε πληγή

(φωτο: Αρτολίθια, παραλία Ριζών)

...ότι φωτιζει

ακόμα κι όταν το φως του απότομα μου πάρει

(φωτο: λιμνοθάλασσα Ροδιάς, Αμβρακικός)

...ότι ήχος γίνεται

ακόμα κι αν σωπαίνει

 (φωτο: υπαίθριο μανάβικο)

...ότι γλύκα στον ουρανισκο αφήνει

ακόμα κι αν στο γύρισμα η πίκρα απομένει

 (φωτο: από τοην κήπο στο χωριό)

...ότι μυρίζει και θύμισες μπροτά μου ανασταίνει

ακόμα κι αν αυτές είναι να τιμωρήσουν

 μα πάνω απ' όλα αγαπώ

αυτό που ακόμα

στου Δρόμου το αντάμωμα 
προσμένει

να το φωνάξω Αγαπη

(μουσική: Sufi dance meditation)

(σε απάντηση της Πέλλας και του ξωτικού που μου πετάξαν το γάντι για παιχνίδι)

στη σιωπή του βάλτου

είναι κι εκείνες οι φορές 

που η σιωπή αλλάζει

ντύνεται την αφή

σώμα στεριώνει 

γόνιμο και πυκνό

έλα ψυχή μου κι άνοιξε

τον σπόρο τούτο 
μέσα σου να δεχθείς

Ζωή βαθιά σου να ριζώσει

(φωτο: λιμνοθάλασσα Ροδιάς στον Αμβρακικό)

(μουσική: Lisa Gerrard - Vespers)

"...δεν ξέρει κολακείες"

τι να 'ταν άραγε αυτό

που μέσα μας 

τόσο άξαφνα εσήμανε;

το θέατρο τ' αρχαίο

κι οι ηθοποιοί 

φωνή και λίκνισμα

τίποτα

τίποτα πέρα από το βράδυ ετούτο

εκεί που τα φώτα ένα ένα ξεψυχάνε

εκεί που μήτε η πίστη σε ήρωες 

αλλά μήτε και στους απλούς 

μπορεί πισώπλατα να καταφέρει χτύπημα

όλα μπορέσαμε να τα συγχωρέσουμε

'χτός από ένα:

που τα μεγάλα χάσαμε 

παίρνοντας στο κατόπι τα ύπουλα μικρά

(φωτο: αρχαίο θέατρο Επιδαύρου, παράσταση Αχαρνείς του Αριστοφάνη, Κ.Θ.Β.Ε. Ιούλιος 2010)

(μουσική: Αχαρνείς - Διονύσης Σαββόπουλος)

όταν το κύμα τσάκισε

"...κι έχω τη δύναμη

αποκοιμησμένη, 

να φυσώ, 

να σε πηγαίνω

μες από φεγγερά περάσματα 

και κρυφές της θάλασσας στοές"

(Μονόγραμμα - Οδυσσέας Ελύτης)

(φωτό: η παραλία της Λυγιάς)

(μουσική: Prologue - Loreena Mac Kennitt)

μια βόλτα

 

ανοίγω τα χέρια

στροβιλίζομαι

ψάχνω 

γελάω

αγγίζω

κι όλο παλεύω 

να σηκώσω τ' όνειρο

...κι εκείνη την αυγή....

(φωτο: λουνα παρκ στο λιμάνι της Πρέβεζας)

(μουσική: Το βαλς των χαμένων ονείρων - Μάνος Χατζιδάκις)