επέταξα το γάντι μου
πίσω
από 'κει που' ρθε
χόρτασε ο χρόνος
με 'μαθε
την ματωμένη αφή
τη σκλήθρα στ' ακροδάχτυλο
η γύμνια τούτη των χεριών μου
στον κόρφο μου
το μόνο φυλαχτό μου
(φωτο: κεντρική πλατεία της Ασίζης)
(μουσική: Ancient Greek Music - Instrumental exercises)
.jpg)
.jpg)
5 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:
Kαλημέρα σας!
Μία μικρή αντιρρηση - πρόσθεση,
στους όμορφους στίχους σας:
έχετε ως φυλαχτό
ΚΑΙ
την βαθιά αγάπη μας.....
καλή σας μέρα Μαμούφιον!!!
Το γυμνό χέρι αισθάνεται τον πόνο μα και την ηδονή ενός χαδιού. Το γάντι απλώς προλαμβάνει ένα επικείμενο συναίσθημα... Συμφωνώ πως πρέπει να αποβληθοόυν τα κάθε είδους γάντια που κρύβουν την παιδική γρατζουνιά, τον εργασιακό κάλλο των δαχτύλων και το ρόζιασμα των χεριών μας... Υπέρμαχος και γω του γυμνού χεριού...
έντομον
σας φιλούμε κατάμουτρα
και σας δηλώνουμε ευθαρσώς πως τα αισθήματα είναι αμοιβαία :)
όμορφη - όμορφη όμως - βραδιά
nikola
νομίζω πως λες μ' άλλα λόγια αυτό που ήθελα κι εγώ να πω.
μμμ... "επαναστατική κίνηση του Γυμνού Χεριού"... θα ακουγόταν καλά άραγε; :))
nai alla den to epivevaiosei to mikron mamoufi-ase ton panierotato pou trexei- ego
den
SAS PISTEYV......
Δημοσίευση σχολίου