είναι βλέπεις που η σκουριά και τα διαμάντια χρειάζονται αρκετό για να φτιαχτούν και αντέχουν πολύ ενώ τα σύννεφα ρόζ ή γκρί ή αρωματικά και τα ουράνια τόξα , γεννιούνται και χάνονται γρήγορα....
ξωτικούλι εγώ πάλι που έχω κόλλημα με ότι χάνεται γρήγορα; Μάλλον και η λόξα να είμαι με την φωτογραφική ανά χείρας μονίμως από 'κει ξεκινάει...
Έχεις απόλυτο δίκιο. Και τα διαμάντια και η σκουριά θέλουν αρκετό για να στεριώσουν... Απλώς αναρωτιέμαι - τώρα που έχει περάσει όχι και λίγος χρόνος από πάνω μου - τι είδους και πόσα κουτάκια έφτιαξα για να φυλάξω και τα δυο. Και καθώς σε κάθε απ'τα κουτάκια αυτά κλείστηκε κι ένα κομμάτι εαυτού τώρα μήπως μετρώ το μπόι μου στο ύψος της ντάνας που αποθήκευσα;
μια όμορφη χειμωνιάτικη καλημέρα!!! (ανυπερβλήτως :-)))
margούλα και ξέρεις τι ψυχανεμίζομαι; πως σε κάθε μηδένισμα του κοντέρ είναι λες και όλα τα πίσω να μπαίνουν στην σωστή τους θέση. Όπως ένα λουλούδι θα ανθίσει δίχως το βάρος αλλά με την ενέργεια του σπόρου που σάπισε για να υπάρξει. Όπως ένα παιδί θα μιλήσει με την ψυχούλα ζωντανή...
Βαγγέλη έχεις ακούσει για τα μάνταλα που φτιάχνουν στα βουδιστικά μοναστήρια; Για μήνες πασχίζουν με άπειρη υπομονή και προσπάθεια να τα φτιάξουν και μετά με μια κίνηση τα διαλύουν εντελώς. Αυτό το αέναο λοιπόν ίσως - λέω ίσως -να βρίσκεται πάνω κι από ζωή κι από θάνατο. Η ίδια η ύπαρξη άλλωστε δεν είναι υποταγμένη στον χρόνο. Υποτάσσεται σ'αυτόν μόνο μέσα από την δικιά μας αντίληψη.
Ούφ! Ελπίζω να μην σε ζάλισα με αμπελοφιλοσοφίες :-)
χμμμ αυτό με την φωτογραφική (που το'χω πάθει κι εγώ κάπως τα τελευταία χρόνια )είναι μάλλον που έχουμε νοιώσει πως το κλίκ βοηθάει στη...διαμαντοποίηση ;-)
Ἔχει και της σκουριάς το στίγμα τη δικιά του έννοια ~ το αντίδοτο γι' αυτήν είναι το έγκαιρο στίλβωμα του νου, το λουστράρισμα των σκέψεων και των στοχασμών....
χμμ
ΑπάντησηΔιαγραφήαν έχει διαβεί αρκετός ....
είναι βλέπεις που η σκουριά και τα διαμάντια χρειάζονται αρκετό για να φτιαχτούν και αντέχουν πολύ
ενώ τα σύννεφα ρόζ ή γκρί ή αρωματικά και τα ουράνια τόξα , γεννιούνται και χάνονται γρήγορα....
Έγραψα σχόλιο και έσβησα και ξανά..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ όμως να μην αφήσω ένα θαυμαστικό γι' αυτές τις σκέψεις όπως συνδυάζονται και με τις φωτογραφίες!
Έτσι μας έμαθαν, μα εμείς ανεπίδεκτοι. Τον μηδενίζουμε για να μην τον κηνυγούμε χάνοντας τις στιγμές... σαν ετούτες εδώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκιά καληνύχτα στην αγαπημένη παρέα :-)
ξωτικούλι
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ πάλι που έχω κόλλημα με ότι χάνεται γρήγορα;
Μάλλον και η λόξα να είμαι με την φωτογραφική ανά χείρας μονίμως από 'κει ξεκινάει...
Έχεις απόλυτο δίκιο. Και τα διαμάντια και η σκουριά θέλουν αρκετό για να στεριώσουν... Απλώς αναρωτιέμαι - τώρα που έχει περάσει όχι και λίγος χρόνος από πάνω μου - τι είδους και πόσα κουτάκια έφτιαξα για να φυλάξω και τα δυο.
Και καθώς σε κάθε απ'τα κουτάκια αυτά κλείστηκε κι ένα κομμάτι εαυτού τώρα μήπως μετρώ το μπόι μου στο ύψος της ντάνας που αποθήκευσα;
μια όμορφη χειμωνιάτικη καλημέρα!!!
(ανυπερβλήτως :-)))
Άστρια
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή σου μέρα!
Σ'ευχαριστώ πολύ για την στάση εδώ και για τα καλά σου λόγια.
Η "καλλιτέχνης" (ο γιατρός μου είπε να επαναλαμβάνω ημερησίως 30 φορές την φράση "΄οχι δεν είμαι ψώνιο":-)) σε ευγνομωνεί βαθύτατα!!
margούλα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ξέρεις τι ψυχανεμίζομαι; πως σε κάθε μηδένισμα του κοντέρ είναι λες και όλα τα πίσω να μπαίνουν στην σωστή τους θέση. Όπως ένα λουλούδι θα ανθίσει δίχως το βάρος αλλά με την ενέργεια του σπόρου που σάπισε για να υπάρξει.
Όπως ένα παιδί θα μιλήσει με την ψυχούλα ζωντανή...
Όμορφη μέρα... πολύ όμορφη εύχομαι!!!
Αέναος ο κύκλος της ζωής!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν υπάρχει ζωή
δίχως το θάνατο.
και δεν υπάρχει σκουριά
δίχως το χρόνο.
Βαγγέλη
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις ακούσει για τα μάνταλα που φτιάχνουν στα βουδιστικά μοναστήρια; Για μήνες πασχίζουν με άπειρη υπομονή και προσπάθεια να τα φτιάξουν και μετά με μια κίνηση τα διαλύουν εντελώς.
Αυτό το αέναο λοιπόν ίσως - λέω ίσως -να βρίσκεται πάνω κι από ζωή κι από θάνατο. Η ίδια η ύπαρξη άλλωστε δεν είναι υποταγμένη στον χρόνο. Υποτάσσεται σ'αυτόν μόνο μέσα από την δικιά μας αντίληψη.
Ούφ! Ελπίζω να μην σε ζάλισα με αμπελοφιλοσοφίες :-)
Μια καληνύχτα σου εύχομαι!!
χμμμ αυτό με την φωτογραφική (που το'χω πάθει κι εγώ κάπως τα τελευταία χρόνια )είναι μάλλον που έχουμε νοιώσει πως το κλίκ βοηθάει στη...διαμαντοποίηση ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφή(άρα πολύ "σημαντικό" το μπόι αναμφιβόλως ;-)))
εξαιρετικές φωτογραφίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήἜχει και της σκουριάς το στίγμα τη δικιά του έννοια ~ το αντίδοτο γι' αυτήν είναι το έγκαιρο στίλβωμα του νου, το λουστράρισμα των σκέψεων και των στοχασμών....
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρετώ σε..!!