Φύλλο...

-

.

π' αέρας το ταξίδεψε

στων αστεριών τον πάγο

(...όσο η ξαστεριά στους ουρανούς αστράφτει

τόσο η γης παγώνει...

...έτσι ο κυρ-χειμώνας όρισε)

(φωτο: πριν βγει ο ήλιος στα βουνά μου)

(μουσική: Τρεις μέρες - Ελ. Πασπαλά)

Δροσιά

.

Σε φυλλωσιές

κυλώντας

η νύχτα

να ιδρώνει

(φωτο: ξημερώντας στον κήπο μου)

(μουσική: από την ταινιά Betty Blue - Gabriel Yared)

"Ακριβό μου διθέσιο"

.

Δυο ο δρόμος της έχει τις μεριές 
μα εσύ αυθάδικα, 
ταξίδια
σε στρογγυλά φανάρια 
να κρατάς
φωνάζοντας πως όλα 
κύκλος είναι.



Άλικο του καιρού τ' αλήτεμα

(φωτό: εγκατελελειμμένο φορτηγό στο Μαίναλο)
(μουσική:  Blue jeans blues - ZZ Top)

Πολιτεία

.

Τόσο μακριά, τόσο κοντά

τόσο δικιά μου, τόσο πουθενά.

Τόσο οι ανάσες, τόσες οι σιωπές
Τόσο ο ορίζοντας, τόσο η κόγχη.
Τόσο ο πόνος τόσο ο έρωτας

 Ποτέ μου δε σε έμαθα...

...και πάντα θα σε ξέρω (επρόσθεσε ένας φίλος)

(φωτο: σημερινό δειλινό στην Αθήνα)

(μουσική:  Strange colour blue - Madrugada)

Παράθυρο

Σήμερα, 6 παρά 20 το απόγευμα.

Το παράθυρο μιας κουζίνας κάπου στην Κυψέλη.

ΥΓ:  Όχι, το photoshop δεν έχει βάλει καθόλου το χεράκι του...

.

Φύλλα

Σαν το βήμα σου

βουλιάζοντας

μνήμες
αφήνει πίσω

(φωτο: Ζαγοροχώρια)

(μουσικη: Summertime in Prague - Έλλη Πασπαλά)

Στάλες

Μέσα απ' το τζάμι

που τo μάτι θα σταθεί;

Εστίαση υποκειμενική.

Διάθλαση επιλεκτική.

Η εικόνα πάντα εκεί.

Εγώ;

(μουσική: Quand elle rit aux eclats - Vaya con Dios)

Αγκαλιά

...η δύναμη της ύπαρξης

που σκίζει τη μορφή...

(φωτο: δασάκι στη Βυτίνα)

(μουσική: People are strange - Doors)

Ψηλά

Ποιο θάμα

ποιο αόρατο

τα χέρια θα γροικήσουν

όταν ψηλά

πάνω απ' το μπόι τους

πασχίζουν...

Κι ο τρόπος

που η ψυχή

σκαλώνει στ' ακροδάχτυλα

το Άπιαστο

για μια στιγμή

ν' αγγίξει...

(φωτο: αυγουστιάτικη πανσέληνος στη Φοινικούντα)

Χρώμα που...

...σε γωνιά ελούφαξε

προσμένοντας

το νύχτωμα να' ρθει.

Να το σκορπίσει...

(φωτο: καφενείο στη Ζάτουνα)

Όταν η θάλασσα βαθαίνει...

...κι ο λόγος της μεσ' στο μυαλό σου να σφυρίζει,

"ο μπούσουλας είναι που στρέφει ή το καράβι;"

                                                                           ("Kuro Siwo" - Ν. Καββαδίας)

Οι ιππόται...

Οι ιππόται,

οι ιππόται

κουτσοπίναν πότε πότε

Κι απ' το πότε-πότε-ποτε

καταλήξαν όλοι πόται

(...)

Αι ωραίαι δεσποσύναι

μπεκροπίναν και εκείναι

κι απ' το πίνε-πίνε-πίνε

δες πως, δες πως

δες πως είναι...

(Στίχοι: Σταμάτης Δαγδελένης

Μουσική: Νίκος Κυπουργός

από την παιδική παράσταση

"Μακαρόνια με κέτσαπ" του Reiner Hachfeld)

(φωτο: Castello del' Oscano  στην Umbria)