μέλισσα

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

περνώ ανάμεσα
τρυγώ
αλητεύω
τραγουδώ

πάνω στα δυο μου τα φτερά
- βροχή το 'να
και τ' άλλο χειμωνιά -
ταξίδι κίνησα στην καταχνιά

φωτό: φθινοπωρινά τσετσέκια (κατηφέδες)
μουσική: Το πέταγμα της μέλισσας - N. Rimsky-Korsakov

13 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:

Ανώνυμος είπε...

//πάνω στα δυο μου τα φτερά
- βροχή το 'να
και τ' άλλο χειμωνιά -
ταξίδι κίνησα στην καταχνιά//

;;;

υγ. λέγονται και τσετσεκέδες. Και απ' ότι ξέρω οι μέλισσες δεν τους προτιμούν και πολύ.
Όμορφο βράδυ

Margo είπε...

Με ξεγέλασες, έψαχνα να βρω τη μέλισσα. Μετά έγινα εγώ η μέλισσα που περνά εκεί ανάμεσα και πολύ μου άρεσε.

υ.γ. Θα είμαι από αυτές που προτιμούν τους τσετσεκέδες;-))

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ανώνυμε

έχεις παρατηρήσει πως οι μελισσούλες αψηφούν τώρα το φθινόπωρο το κρύο και την βροχή ζουζουνίζοντας χαρούμενα όπου συναντήσουν ανθούς. Τους τελευταίους για τη χρονιά. Λίγο τις νοιάζει...

Τσετσέκια υπάρχουν πολλών ειδών.Τα πιο τσουπωτά τα προτιμούν οι σέρσεγκες, ετούτα όμως είναι έδεσμα νοστιμότατο για τις μέλισσες.

καλή σου μέρα

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Margούλα

ακριβώς όπως την είδα κι εγώ την φωτογραφία την είδες κι εσύ.

καλή σου μέρα κι όμορφη Μάγια μέλισσα
υπογραφή: ο Βίλλυχ

ξωτικό είπε...

Xαα πως μου την έσκασες έτσι.
Πάνω που ετοιμαζόμουν να πω πως το πιο τρελλό κομπλιμέντο που μου έχουν πεί είναι πως έχω τον μηχανισμό της μέλισσας...ξέσπασε η μουσική και...κατααγχώθηκα (το έχω ξετινάξει ώωωωωρες στη μελέτη για να το παίξω το άτιμο :))


Τις μέλισσες και τα μάτια μας έχω να πώ επίσσης.....

(εγώ κατηφέδες τα ήξερα μόνο,αλλά το τσετσέκι έχει πιο πλάκα και δεν θυμίζει και ...κατήφεια που πάντα με νευρίαζε με τέτοιο χρώμα:)

Ανώνυμος είπε...

Από αυτό το έδεσμα το νοστιμότατο ζητάμε ταπεινά λίγο σποράκο.

Καλή συγκομιδή γενικώς
Γλυκό απόγευμα-ταξιδιάρικο.

Τα σέβη μου

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Εδώ που τα λέμε και λίγο "αλητεία" τη χρειάζεται η μέλισσα. Όλο δουλειά-δουλειά;;;

Ανώνυμος είπε...

s-spinos:
Μια ξεχωριστή ομορφιά από φθινοπωρινά χρώματα.
Και ναι, αυτά τα τσετσέκια τα επισκέπτονται οι μελισσούλες.
Καλό σου ξημέρωμα.

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ανώνυμε

σπόρους ζητήσατε, σπόρους θα λάβετε!!!

Η συγκομιδή, αν και στα τελειώματα πια, ακόμα κάτι δίνει.
Ταυτόχρονα αρχίζει κι η σπορά - γενικώς

καλή σας ημέρα :)

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ξωτικούλι

καθότι - χωρίς να έχω αποκτήσει περγαμηνές - έχω κάνει κι εγώ τα κάμποσα χρονάκια μου στο ωδείο (κιθάρα) καταλαβαίνω ακριβώς τον πόνο σου. Το κομμάτι αυτό βγαίνει μόνο σε κατάσταση διονυσιακής μανίας :)

Όσο για τα λουλουδάκια εγώ τσετσέκια τα μάθα από την αρχή. Μου λέγαν για κατηφέδες και ρωτούσα τι είναι αυτό! Και ναι μόλις κατάλαβα τι εννοούσαν το ίδιο σκέφτηκα: τόσο σκοτεινό όνομα για κάτι τόσο χαρούμενο;

τα φιλιά μου και μια πενταξάστερη καλημέρα από τα βουνά στα οποία βρίσκομαι:)

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ

οφείλω να ομολογήσω πως με το σχόλιο σου εφωτίσθη μια σημαντική πτυχή του θέματος :)
Και ναι συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Ωραίο πράμα η "αλητεία"...

μια όμορφη μέρα να έχεις!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

s-spinos:

έχει το φθινόπωρο τελικά τόση γλύκα.
Είναι το φως του τόσο μαλαματένιο που όλα στο γύρω είναι σα να σου χαμογελούν. Σαν υπόσχεση πως μετά τον χιονιά εκεί θα είναι πάλι

υγ: νομίζω πως κάτι γνωρίζεις και του λόγου σου από τσετσέκια :)

όμορφη μέρα να 'χεις!

APARATKA bez akredytacji είπε...

W Polsce te cudne jesienne kwiaty - to turki:) Zupełnie nie wiem dlaczego:)
piękny kadr!
pozdrawiam Cię serdecznie
Iwona

Δημοσίευση σχολίου