φυλαχτό

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012


επέταξα το γάντι μου
πίσω 
από 'κει που' ρθε

χόρτασε ο χρόνος
με 'μαθε
την ματωμένη αφή
τη σκλήθρα στ' ακροδάχτυλο

η γύμνια τούτη των χεριών μου
στον κόρφο μου 
το μόνο φυλαχτό μου

(φωτο: κεντρική πλατεία της Ασίζης)
(μουσική: Ancient Greek Music - Instrumental exercises)

5 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Kαλημέρα σας!
Μία μικρή αντιρρηση - πρόσθεση,
στους όμορφους στίχους σας:
έχετε ως φυλαχτό
ΚΑΙ
την βαθιά αγάπη μας.....
καλή σας μέρα Μαμούφιον!!!

nikolas είπε...

Το γυμνό χέρι αισθάνεται τον πόνο μα και την ηδονή ενός χαδιού. Το γάντι απλώς προλαμβάνει ένα επικείμενο συναίσθημα... Συμφωνώ πως πρέπει να αποβληθοόυν τα κάθε είδους γάντια που κρύβουν την παιδική γρατζουνιά, τον εργασιακό κάλλο των δαχτύλων και το ρόζιασμα των χεριών μας... Υπέρμαχος και γω του γυμνού χεριού...

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

έντομον

σας φιλούμε κατάμουτρα
και σας δηλώνουμε ευθαρσώς πως τα αισθήματα είναι αμοιβαία :)

όμορφη - όμορφη όμως - βραδιά

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

nikola

νομίζω πως λες μ' άλλα λόγια αυτό που ήθελα κι εγώ να πω.

μμμ... "επαναστατική κίνηση του Γυμνού Χεριού"... θα ακουγόταν καλά άραγε; :))

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

nai alla den to epivevaiosei to mikron mamoufi-ase ton panierotato pou trexei- ego
den
SAS PISTEYV......

Δημοσίευση σχολίου