στην Margo που τσίγκλισε απαντήσεις...
καλημέρα
(φωτο: η καφετιέρα μου)
μου λες που τρόμαξα και θέλησα να κρυφτώ,
σου λέω το πρόσωπο απέστρεψα τρέμοντας τη φθορά
(φωτο: γλάστρα στον κήπο μου)
κι αν απ' την ρότα ξέφυγα
με σαματά πολύ έσπασα τις πυξίδες
άλλα σημάδια ψάχνοντας
(φωτο: τα απόνερα του πλοίου κάνοντας μανούβρα)
και βρήκα ευτυχία
εκεί στ' ανάμεσο
που ο ανθός ενίκησε την πέτρα
(φωτο: γωνίτσα στη Ζάτουνα)
κι είπα να μου δώσω λέξη,
έτσι για να υπάρξω
στον κόσμο των ονομάτων ετούτο
και βρήκα πως είμαι σούρουπο
(φωτο: χειμωνιάτικο και χιονισμένο σούρουπο στον κήπο)
και βρήκα πως είμαι σκότος
(φωτο: νύχτα με ομίχλη στη Βυτίνα)
(φωτο: ξημέρωμα στην Αθήνα)
και χρόνο έπρεπε να βρω - έτσι είναι λέει φτιαγμένος ο κόσμος εδώ κάτω
θαμπό το πριν
και το μετά ούτε που το γροικάω
μόνο το τώρα λάμπει
για μια στιγμή
κι ύστερα ξενιτεύεται
(φωτο: το σχοινί της μπουγάδας μετά από βροχή)
και για ταξίδι ως τα πέρατα μου μίλησες....
βλέπεις κείνο το σύννεφο που ζήλεψε τον ήλιο
επάνω του σαλτάρησα
τραβώντας το απ' την χαίτη
(φωτο: ηλιοβασίλεμα στην Αθήνα)
κι είδα τον πάγο για "κρίση"να καλεί
νερό που μες στο κύλισμα
χλεύασε τη σαπίλα
γιατί νερό που τρέχει έχει Ζωή
κι ο Πάγος δίχως κονάκι μένει
(φωτο: το ρυάκι στον Αη Μάμα)
κι έπειτα το κεφάλι μου εσήκωσα ψηλά
και το λαρύγγι μου γαργάλησαν δυο λέξεις
ΖΩΗ εφώναξα αδειάζοντας τα πνευμόνια μου
και ταπεινά ΦΥΤΕΥΩ εψιθύρισα
(φωτο: τα σκαρούδια στο περιβόλι)
κι ύστερα νύχτωσε
"ήλιε μου καλοήλιε μου, στο καλό χρυσό πουλί μου"
καληνύχτα
(φωτο: ηλιοβασίλεμα στη Λυγιά)
(μουσική: Bolero - Ravel)
(μουσική: Bolero - Ravel)
13 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:
Καλησπερα η καλημερα!
Ομορφες εικονες, ομορφος οιστρος.
Ομορφο και το Σαββατοκυριακο να ειναι για σενα.
αόρατη
εικόνες - απαντήσεις που μου 'ρθαν στο μυαλό στις ερωτήσεις της Margo είναι αυτή η ανάρτηση
Όμορφα να περνάς κι εσύ
την καλημέρα μου!
με εικόνες, με λέξεις, με Boléro μου χάρισες μια όμορφη καλημέρα!
με όλη μου την καρδιά στην ανταποδίδω!
Μετά κι από τούτο δω που είδα και διάβασα μπορώ να δηλώσω υπερήφανη που έγινα η αφορμή;-)
Κόλλησα στην κήπο που τριγύρω του ζουν έλατα..
Σούρουπο σκότος ξημέρωμα.. η Ελένη της σοφίας!
Στο συννεφάκι σου θέση υπάρχει να ανέβω;
Η Ζωή, ζωή να σου χαρίζει πάντα Λενιώ μου..
Σ΄αγαπώ πολύ...
Καλημέρα!Απίστευτης ομορφιάς φωτογραφίες,υπέροχος και ουσιώδης λόγος,ένα από τα καλύτερα μπλογκ!
Να έχεις ένα όμορφο σαββατοκύριακο!
ΛΥΧΝΕ ΚΑΙΟΜΕΝΕ
ευχή για νύχτα γεμάτη όνειρα
να είσαι καλά :)
Margούλα μου
ουου... όλους τους χωρά ετούτο το σύννεφο, δεν γνωρίζει βλέπεις από "κρίση"
Όπως είδες απάντησα σε όλες τις ερωτήσεις σου - εκτός από αυτήν με το χαμόγελο, αλλά νομίζω πως κι αυτή απαντήθηκε από τα συνφραζόμενα. Πόσο πολύ την χάρηκα την αφορμή που μου ΄δωσες!
φιλιά κορίτσι μου!
υγ: είδες τι ωραίο κήπο έχω...:)))
Με τα φτερά της ψυχής
ένα ειλικρινές και πολύ μεγάλο ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Να πω πως δε φουσκώνω από χαρά, ψέματα θα πω...:))
Να είσαι καλά με μια βδομάδα ξάστερη (στα μέσα μας τουλαχίστον)!
Αχώριστη πάντα,
Μ' αυτά που δίνουν Ζωή,
Μ' αυτό που λέγεται Φώς,
Μ' αυτό που είναι Ζωή.
κι' έτσι μιά φορά κι ἕναν τρελλό...
θα προσπαθώ να μη σε χάνω.
ΥΓ:
//(φωτο: ηλιοβασίλεμα στη Λυγιά)//
Ποιά και πού ; Κατά που πέφτει ;
Είν' αυτή που ξέρω ;
Καλή σου Μέρα !
e-Apenanti
μα στους καιρούς που ζούμε είναι για να χάνονται οι γείτονες; ίσα ίσα το αντίθετο!!!
υγ: Δεν ξέρω ποια ξέρεις... Η συγκεκριμένη πάντως πέφτει κατά Ιόνιο μεριά, ανάμεσα Πρέβεζα Πάργα - και την έχω τιμήσει δεόντως τα τελευταία χρόνια
όμορφη μέρα κι από τον δώθε μαχαλά :))
Κρίμα (;)
κι' εγώ νόμισα για μια στιγμή πως είναι η άλλη (η "δική" μου), Ιόνια κι' αυτή (στο Νομό Ηλείας). Και φυσικά τα τοπία ολόϊδια.
Καλή σου Νύχτα.
Ψυχική ανάταση!
και μεθερμηνευόμενον στους σύγχρονους καιρούς "σπίρτο έχουμε, τα ξύλα μας λείπουν". Πάμε να μαζέψουμε ;
Δημοσίευση σχολίου