πίσω απ' το τζάμι

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011


Πάντα διψᾶς - ὅπως διψάει τὸ πρωτοβρόχι
Στεγνὴ καλοκαιριὰ - τὸ βλογημένο σπίτι,
Καὶ μία κρυφὴ ζωὴ σὰ δέηση ἐρημίτη,
Ἀγάπης κι ἀρνησιᾶς ζωούλα σὲ μία κώχη.
Διψᾶς καὶ τὸ καράβι ποὺ τὸ πέλαο τὄχει

Κι ὅλο τραβάει μὲ τὰ πουλιὰ καὶ μὲ τὰ κήτη,
Κ᾿ εἶναι μεστὴ ἡ ζωή του μ᾿ ὅλο τὸν πλανήτη...

Καὶ τὸ καράβι καὶ τὸ σπίτι σοῦ εἶπαν: «Ὄχι!
Μήτε ἡ παράμερη εὐτυχιὰ ποὺ δὲ σαλεύει,
Μήτε ἡ ζωὴ π᾿ ὅλο καὶ νέα ψυχὴ τῆς βάνει
Κάθε καινούργια γῆ καὶ κάθε νιὸ λιμάνι...
Μόνο τὰ᾿ ἀλάφιασμα τοῦ σκλάβου ποὺ δουλεύει...
Σέρνε στὴν ἀγορὰ τὴ γύμνια τοῦ κορμιοῦ σου,
Ξένος καὶ γιὰ τοὺς ξένους καὶ γιὰ τοὺς δικούς σου».

("Αγορά" - Κωστής Παλαμάς, 1896)

(μουσική: How i wish you were here - Pink Floyd) 

5 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:

Ευρύνοος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=jXvrNUyB8Vg

ταιριάζει..

αφ-ιέρωση..

καλό νύχτωμα :)

Φώτης είπε...

Τον τελευταίο καιρό αρχίζω και ανακαλύπτω τον Παλαμά. Ενώ ασχολούμαι με τη λογοτεχνία και έχω διαβάσει αμέτρητες σελίδες ποίησης, δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με τον Παλαμά, πέρα φυσικά από 2-3 ποιήματα που είχαμε διαβάσει στο Λύκειο. Το συγκεκριμένο δεν το ήξερα, αλλά μ' αρέσει πολύ!

Πολύ ταιριαστό και το τραγούδι με το θέμα και τη φωτογραφία! Το συγκεκριμένο κομμάτι (στιχουργικά κ μελωδικά μου φέρνει εικόνες μελαγχολικές φθινοπωρινές...)

Καλό απόγευμα, Ελενίτσα μου!
Μας λείπετε!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Ευρύνοοε

όμορφο κομμάτι, δεν το ήξερα

να είσαι καλά τρελέ

καλό να 'ναι το νύχτωμα και το ξε-νύχτωμα επίσης:))

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Φώτη

ο Παλαμάς είναι μια μεγάλη μου αδυναμία. Μια μεγάλη μορφή από πολλές απόψεις.

Το θέμα πράγματι μελαγχολικό, αλλά πάλι τι είναι αυτό που μέσα μας μελεγχολεί; αξίζει να σκύψουμε να το παρατηρήσουμε...

Κι εμένα μου λείψατε μωρέ...

Margo είπε...

πολύ όμορφο ποίημα πρόσεξα και την ημερομηνία.. 1896!
η φωτογραφία έγινε ένα με το πολυτονικό.. όσο για το τραγούδι.. ξύνει πληγές;-)

Λενιώ μου καλή βδομάδα να έχουμε..
Σε φιλώ!

Δημοσίευση σχολίου