διαπίστωση

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011
το γύρισμά του το περπάτησα
λες κι ήταν βράχος

κι όμως από νερό και φως
κρατούσε η φτιαξιά του

γι' αυτό και μ' άντεξε στη ράχη του

(φωτο: από το παράθυρό μου)
(μουσική: Again - Archive)

11 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

σ' άντεξε στη ράχη του, λες...
είναι που ξεχώρισε την λατρευτική ματιά σου, λέω...
και στην σύντομη ζωή του, έμαθε να μην είναι αγνώμων...

φιλιά καλημέρας φωτεινής!

magda είπε...

Καλημέρα, υπέροχη η φωτογραφία και το τραγούδι σου...
Φιλιά

ellinida είπε...

Συγκλονιστική φωτογραφία, οι λέξεις και η μουσική έδεσαν τέλεια.

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ΛΥΧΝΕ ΚΑΙΟΜΕΝΕ
αγνώμων ποτέ κανένας δρόμος
οι περιπατητές τους πάλι... τι να σου πω ... κι εγώ από αυτούς είμαι

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

magda
χαίρομαι που σου άρεσε!!

όμορφο απόγευμα :)

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ellinida
από καρδιάς ευχαριστώ!

Ανώνυμος είπε...

Να είσαι σίγουρη ότι έβαλε τα πόδια του στη σωστή θέση γιαυτό άντεξε και παρέμεινε σταθερός.

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Dark13Sun
...στον αέρα δηλαδή...

ξωτικό είπε...

απο νερό και φώς !!!!!
Εντυπωσιακή στην αλήθεια της η διαπίστωση !!!
Πόσο στέρεα τα ρευστα και... άυλα .....

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ξωτικούλι
κανένας βράχος δεν κατάφερε να αντισταθεί στη δύναμη του νερού, όσο σκληρός κι αν ήταν...

καλημέρα και καλή βδομάδα!

Margo είπε...

Ωραίο παράθυρο:))

Με την τελευταία κακοκαιρία έβλεπα τα μανιασμένη θάλασσα που σκέπαζε κάτι ξερονήσια στην άκρη του νησιού και ξαφνικά, ένα ουράνιο τόξο ήρθε κι έφεξε ακριβώς πάνω στο βράχο που πνιγόταν στο κύμα... δεν είχα φωτογραφική μηχανή:(

Δημοσίευση σχολίου