με το πρώτο πρωινό

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011


όσο κι αν κυρ εισπράχτορα
στην πλάστιγγα, ζύγισες τα μπαγκάζια μου 
σε γέλασα
άδεια είν' η βαλίτσα μου
μόνο λαχτάρα έχει

σάλτα λοιπόν στην οροφή 
αλλού δεν τη βολεύεις 

(φωτο: εγκαταλελειμμένο λεωφορείο κάπου στη Μύκονο)
(μουσική: Μικρές Περιπλανήσεις)

13 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

τούτη η λαχτάρα ασήκωτη… όσο και τ’ όνειρά σου…

πλήρωσε εισιτήριο για σένα μόνο. την βαλίτσα σου δεν θα τη χρεώσω…
γιατί, αν και χρόνια πολλά εισπράκτορας, ακόμα δεν έμαθα πόσο κοστολογούνται οι λαχτάρες….

* δεν είναι όμορφο που, λόγω του ήλιου, τα φώτα έχει αναμμένα; σαν έτοιμο για το ταξίδι του…

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

"το τώρα είναι μια έξοχη στιγμή για να ξεκινήσουμε
για που λες αλήθεια?"
να η απαντηση μαμουφακι μου
νατη:
για όπου λαχταρα η καρδούλα μας,
ουρανος μονο τη χωράει....
καληνυχτα απο την οροφή σου στέλνω...
μα και καλημερα απο κει πάλι σου λέω...
στην οροφη...
στο απεραντο...

απεραντη αγκαλια για ολους σας, επισης, λαβε!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=w8CGoU-PcQI&feature=player_embedded

κι αυτο δώρο!
κατα μια έννοια ταιριαζει.....

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Για μένα το έγραψες Μαμουφάκι μου;

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ΛΥΧΝΕ
μακάρι όλοι οι εισπράκτορες σαν εσένα να ήτανε...

πραγματικά με εντυπωσίασε η παρατήρησή σου για τα φανάρια, ίδια ακριβώς και η δικιά μου η αίσθηση

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

πεταλουδίτσα
αχ μωρέ έντομο....

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

epikure
... και για σένα Βαγγέλη μου...

υγ: "μη τάξεις σ'άγιο κερί και σε παιδί κουλούρι..."
κι εμένα μου έταξες ταξίδι... :))))
να είσαι καλά!!!!

magda είπε...

Την ίδια βαλίτσα κουβαλάμε...
Πολύ ωραία η φωτογραφία σου, πρωτότυπη !!!
Σαν την περιπλάνηση, άλλο καλύτερο δεν έχει....
Πολλά φιλάκια

Roadartist είπε...

..καταλαβαίνω απόλυτα..
η φωτογραφία πολύ όμορφη..

Φώτης είπε...

Ελένη μου,

μας ταξιδεύεις με τις εικόνες, τα λόγια και τις μουσικές σου...

Κι αν το παλιό λεωφορείο βγήκε πια στη σύνταξη, τα όνειρα και οι λαχτάρες μας δε συνταξιοδοτούνται!...

Να είσαι καλά, φίλη μου!
Θα σε πάρω αύριο τηλ. να τα πούμε.
Καληνύχτα!

ξωτικό είπε...

Noσταλγικό ταξίδι στα χρόνια που μπουμπούκιαζε η ελπίδα ,τα ματάκια του(!!!) και το αχνογάλαζό του αποπνέουν ακόμα μιαν αθωότητα που πληγώνει....
μόνο ίδια παραμένει,εξαίσια άδεια ,η βαλίτσα ....

Καλοτάξιδη ...

Margo είπε...

Πρόσεξες τα φανάρια του σαν να αχνοφέγουν ακόμη..
Θυμήθηκα και μια άλλη φωτογραφία σου με εκείνο το κόκκινο φορτηγό κρυμμένο μέσα στους θάμνους. Μαζί τα φαντάζομαι το ένα να δίνει ζωή στο άλλο και να κινούν μαζί για καινούργια ταξίδια..

Καλή βδομάδα να έχουμε μαμουφάκι μου

photoioannina είπε...

Μας πήγες πάρα πολλά χρόνια πίσω!
Υπέροχες αναμνήσεις από τα κουραστικά ταξίδια με λεωφορεία αυτού του τύπου!

Δημοσίευση σχολίου