Η δύναμη

Τρίτη 31 Μαρτίου 2009
Δος μου απ' το βράχο τη δύναμη,
σκλαβώθηκα

Η στιγμή

Δος μου απ' το χρόνο τη στιγμή,
χάθηκα

Το ταξίδι

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009
Δος μου απ' τη θάλασσα το ταξίδι
φοβήθηκα

Το ξύπνημα

Κυριακή 29 Μαρτίου 2009
Δος μου απ' τ' αγκάθι το ξύπνημα
ξεχάστηκα

Η μέρα

Σάββατο 28 Μαρτίου 2009
Δος μου απ' τη μέρα τους χυμούς της
δίψασα

Η πριγκιπέσα Ιζαμπώ

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009
Σιωπηλή κι ασάλευτη, συντροφεμένη από τους ιππότες της κι όμως μονάχη, στεκότανε παράμερα, τυλιγμένη στα ζαφειρένια πέπλα της σελήνης, η πριγκηπέσα Ιζαμπώ.
........................................(Αγ. Τερζάκης)



Χρησμός

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009
Είναι πάντα εκείνη η στεγνή φωνή
που στο πρεβάζι μου σκαλώνει

Ποιος όμως γνωρίζει τον αντίλαλο
να ταιριάξει στη φωνή...

Στέκομαι....

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009
....στο σκοτεινό σημείο
που ορίζουν δυο λωρίδες από φως.
Την μια την κουβαλώ, την άλλη την ελπίζω.

Παραμύθι

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009
Πώς τάχα γίνεται
τα παραμύθια τα παλιά
ζωή να πάρουν
στη ζωή μας να χωρέσουν;
Πώς τάχα γίνεται
όταν σαν σύντροφος πιστός
η αλήθεια μιας σκιάς
δρόμους αλλόκοτους μας δείχνει;


Κι όταν αυτό που απαντάμε
- ακόμα πιο παράξενο από κοντά
παρά από μακριά σαν το κοιτάμε -
μας διαλαλεί με σιγουράδα περισσή
ότι βαλμένο είναι εκεί
για να μας πει πως δεν υπάρχει.

Εαρινή ισημερία

Σάββατο 21 Μαρτίου 2009
Άνοιξη ανατέλλει
πίσω απ' τα παγωμένα βουνά.

Εικόνες ραγίζουν
και γεμίζουν φως

Προσευχή

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009
Να λοιπόν που πάντα
πρέπει να γυρνάμε πίσω
Να χαιρετάμε ξανά και ξανά
στιγμές
που ποτέ δεν πάψαμε να κουβαλάμε

Σαν προσευχή
για ένα άνοιγμα στο μέλλον.

Η προφητεία όμως
απ' τον Ναό τον Αόρατο
είναι πως χρόνος δεν υπάρχει

Μάνος Χατζιδάκις

Κυριακή 15 Μαρτίου 2009
("Τώρα που ζω με τον εαυτό μου βαθειά
κι απόλυτα, θέλω να μάθω ο ίδιος
ποιος υπήρξα, τι σκέφθηκα, πως έζησα
και τι είναι αυτό που συνθέτει την
μελλοντική μου απουσία")

Χάϊκου

Σάββατο 14 Μαρτίου 2009
Ανοίγω τα μάτια
στην καλύβα μου κηλίδες
πρωινών λάμψεων.

Στέρνα

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009
"Μα η νύχτα δεν πιστεύει την αυγή
κι η αγάπη ζει το θάνατο να υφαίνει
έτσι, σαν την ελεύθερη ψυχή
μια στέρνα που διδάσκει τη σιγή
μέσα στην πολιτεία τη φλογισμένη"
Γ. Σεφέρης

Αυγή

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009
Σιωπή.
Η μαγεύτρα αυγή τραγουδά το φωτεινό μυστικό της
με παράπονο


Το βραχνό κρόξιμο ενός γλάρου
καλωσορίζει άλλες θύμισες, μακρινές
βυθισμένες σε μονοπάτια άλικα.

Η γης χαρακώνεται και φλόγες πετάγονται ως τον ουρανό

Κάθε τέτοια ώρα γεννιέται ο Θεός και πεθαίνει

καθώς ίσκιοι χάνονται, σβήνουν, μέσα στην πέτρα
και στ' απλόχερο φως

Γέννηση και θάνατος
τα δυο μυστήρια γίνουνται ένα
σμίγουν σ' αγκάλιασμα ερωτικό
με φόρα, με ορμή και τρικυμίζουν τούτο το χώμα
Οι ψαλμωδίες της νύχτας σταματούν
και τα ξωτικά στέκονται ν' αφουγκραστούν.
Και ξάφνου βουνά, θάλασσες, ουρανός γίνονται σώμα
κι όλα μαζί φωνάζουν
"ΟΜΟΡΦΙΑ"





Φως και σκιά

Τρίτη 10 Μαρτίου 2009
Φως και σκιές παίζουν κάτω απ' τα μάτια μας
αγάπη και χώμα σμιλεύουν τη μήτρα

Αν τώρα αφήσουμε τους εαυτούς μας
στο λίκνισμα του αγέρα
μπορούμε να νιώσουμε το άγγιγμα του ρόδου

Χρώμα

Κυριακή 8 Μαρτίου 2009
Όσο κι αν το παλεύω η ψυχή είναι πάντα εκείνη
που το χρώμα πάνω στο σώμα σκαλίζει.

Ένταση και βάθος δικές της ιδιότητες
στα μάτια μου φυλακισμένες