Διαδρομή νυχτερινή

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009


.




Ψάχνοντας
σε ψηλαφώ
μες στο σκοτάδι

Αργά

μελωδικά
διαγράφω το κορμί σου

Γραμμές φωτεινές


Κι αν αυτό δε φτάσει

μια ανάσα

το νυχτωμένο ουρανό
στα δυο θα κόψει



(φωτο: με αφορμή τον Ροντέν)

(μουσική:  Des oranges pour la nuit - Gabriel Yared)







Σμίγοντας στις Όχθες

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009


.




Πώς να μιλήσω, τι να πω για όλα εκείνα που στα μάτια εμπρός βλέπω να ξετυλίγονται;
Λες και το βλέμα μου γίνεται φωνή.  Ήχος κλεμμένος. 
Ανάσα που στο ξεδίπλωμα Λόγος ορθώνεται συλλαβιστός

σάρκα να στήσει διάφανη, τόσο απαλή που ούτε σκιά  δε ρίχνει,
στα Μονοπάτια εκείνα τα παλιά

εκεί που σμίγουνε οι Όχθες...



(φωτο: τρεις κολώνες και μια καρέκλα στον Εθνικό Κήπο)


(μουσική: Μάνος Αναγνώστου - Υδάτινοι δρόμοι)


Ο θησαυρός μου...

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009


.




...στα πιο μικρά 
του κόσμου ετούτου
στο βάθος τους
κρυμμένος


(φωτο: το χρυσάφι στο δέντρο)

(μουσική: O Pomar das laranjeiras - Madredeus)




.

καληνύχτα

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009


Από μικρό παιδί στα θαύματα επίστευα. 
Και στη ζωή πορεύομαι πιστεύοντας 
πως ένα  - το λιγότερο - για μένα είναι .... 
Μου ανήκει... 

"Καληνύχτα Κεμάλ
αυτός ο κόσμος....."

(φωτογραφία παρμένη απ' την καρδιά της πόλης
που δείχνει τι μπορεί να υπάρχει λίγο πάνω απ' τα κεφάλια μας)


.


Μια φορά κι έναν (τρελό) καιρό...

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

.





...ήταν ένας μικρός, μικρούτσικος καλικαντζαράκος.  Καλόκαρδος και γελαστός.
Ανέμελα τριγύριζε και πείραζε τους πάντες.  Έκανε ένα σωρό διαολιές,  γελούσε με την καρδιά του και λάτρευε τις τούμπες - τις ανάποδες δε, ακόμα περισσότερο.

Πατρίδα του ήταν της γης ετούτης τα πιο βαθιά σκοτάδια.  Αυτά που είναι καλά στα σπλάχνα της κρυμμένα και που ποτέ - μα ποτέ - το φως δεν τα συνάντησε.  Εκεί περνούσε τη ζωή του κι εκεί ήταν που οι μέρες του κυλούσαν.

Ερχόταν όμως κι εκείνη η φορά - μια τον κάθε χρόνο - που το στήθος του φούσκωνε από ανυπομονησία κι η καρδιά του χτυπούσε σαν τρελή.  

Ναι ναι, κάθε τέτοια εποχή, θαρρώ, έφτανε η στιγμή.  Η μεγάλη η στιγμή: να βγει στο Φως.

Κι ενώ τ' αδέρφια του εκάμανε τις σκανδαλιές του κόσμου όλου, αυτός εσήκωνε το βλέμα ψηλά στον ουρανό.

Και γέμιζαν τα μάτια του μ' αστέρια....



(φωτο:  από το "μαγικό" μου δέντρο)

(μουσική:  Terpsichore - Michael Praetorius, 15ος - 16ος αιώνας)




.


Με τον τρόπο του κόκκινου...

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009
.


Είναι φορές που χρώμα στο βάθος των ματιών μου γίνεται.

Φωτίζοντας νυχτερινά καρδιάς παραληρήματα κι αέρινες κορμιού περιπλανήσεις.

Κι είν' άλλοτε που ασήκωτο στα χέρια μου βαραίνει.

Αν με φωτιά το ντύσω, θα με κάψει...

μα να το σβήσω πάλι δε μπορώ, γιατί είν' η πνοή του ανάσα μου.

Δεν έχω άλλη επιλογή, παρά μονάχα ετούτη:  αντίβαρο στο ζύγι του να βάλω την ψυχή μου...
 
...κι όπου με βγάλει.






(φωτο: μια χριστουγεννιάτικη χάντρα)

(μουσική: Έτσι ξαφνικά - Δ. Παπαδημητρίου)




.

Μια βόλτα στην ομίχλη

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

.



Πόσες ομίχλες
τα τόξα μου εστόμωσαν
κι εθάμπωσαν τη δρασκελιά μου.

Πόσο - μα πόσο - αληθινά

πεθύμησα
το κρύσταλλο

στα δυό
την καταχνιά να κόψει...




(φωτο: βόλτα με ομίχλη στη Δημητσάνα)


(μουσική: Prologue - Loreena Mc Kennitt)





.


Αντανάκλαση

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009


Αχ αεράκι.... στάσου.  
Και την ανασεμιά σου αλάργεψε.

Άσε το βλέμα να χαθεί
στα χρώματα τα χίλια.
Άσε την πόρτα ανοιχτή
στους κόσμους τους παράλληλους

τρύπα για να τρυπώσω

Για λίγο μόνο.
Κι ύστερα φύσα, όσο θες 
και σπάσε τους καθρέφτες



(φωτο: στον ποταμό Μυλάωντα, στο Μαίναλο)


(μουσική:  Παραμύθι χωρίς όνομα - Χορός - Μάνος Χατζηδάκις)





.

"Αχ ψυχή μου εσύ γοργόνα"

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

.




...μεταποιώ το "θα" σε "θάλασσα"...
                                                           (Λίνα Νικολακοπούλου)


(φωτο: Καρκινάγρι, Ικαρία)

(μουσική:  Αιγαίο - Αλ. Πρωτοψάλτη)



.

"Ένας παλιάτσος είμ' εγώ, καλή σας μέρα...

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009



.






... ξέρω να κλαίω να γελάω , να πονώ

ξέρω να λέω την αλήθεια πέρα ως πέρα..."

                                                                                   (στίχοι Μ. Ζαρόκωστα)


(φωτό: ο πρώτος μου παλιάτσος πριν 25 χρόνια)

(μουσική: Ο παλιάτσος - Ν. Μαυρουδής, χορωδεία Τυπάλδου)




.

Λαχτάρησα ...

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009


.






...το πέταγμα



(φωτο: ξημέρωμα στη Μονεμβασιά)

(μουσική: Dead Can Dance - The Host of Seraphim)





Με τον τρόπο του κίτρινου

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009


Κι αυτό τι είναι πάλι...
Καθρέφτης άμα γίνεσαι σ' αυτόν που σ' αγκαλιάζει.
Όταν το φως του κάτι από τον πάγο παίρνει, πάγος κι εσύ να πλάθεσαι.
Κι όταν φωτιά στα μάτια του ανάβει, φλόγες κι εσύ να βγάζεις.


Το κίτρινο
ποτέ μου δεν ξεδιάλυνα αν πράγματι τ' αγάπησα για την αλλοκοτιά του ετούτη ή αν απ' τα βαθειά μου το 'διωχνα μισώντας τους καθρέφτες.


Ένα γνωρίζω μοναχά πως αν το θελήσει αληθινά τα μάτια μου θαμπώνει.

(όλοι, που με τα χρώματα κάποτε ανακατεύονται,

το ξέρουν:
το κίτρινο μήτε  θερμό μήτε ψυχρό, πάντα καθρέφτης είναι) 





(φωτο: ηλιοτρόπια αγορασμένα από την λαϊκή)

(μουσική:  Δεν ξέρω - Συνήθεις Ύποπτοι)





Φύλλο...

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

-


.

π' αέρας το ταξίδεψε
στων αστεριών τον πάγο

(...όσο η ξαστεριά στους ουρανούς αστράφτει
τόσο η γης παγώνει...
...έτσι ο κυρ-χειμώνας όρισε)


(φωτο: πριν βγει ο ήλιος στα βουνά μου)

(μουσική: Τρεις μέρες - Ελ. Πασπαλά)

Δροσιά

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009
.


Σε φυλλωσιές
κυλώντας
η νύχτα
να ιδρώνει


(φωτο: ξημερώντας στον κήπο μου)


(μουσική: από την ταινιά Betty Blue - Gabriel Yared)

"Ακριβό μου διθέσιο"

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009



.





Δυο ο δρόμος της έχει τις μεριές 
μα εσύ αυθάδικα, 
ταξίδια
σε στρογγυλά φανάρια 
να κρατάς
φωνάζοντας πως όλα 
κύκλος είναι.



Άλικο του καιρού τ' αλήτεμα


(φωτό: εγκατελελειμμένο φορτηγό στο Μαίναλο)
(μουσική:  Blue jeans blues - ZZ Top)

Πολιτεία

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009



.



Τόσο μακριά, τόσο κοντά
τόσο δικιά μου, τόσο πουθενά.
Τόσο οι ανάσες, τόσες οι σιωπές
Τόσο ο ορίζοντας, τόσο η κόγχη.
Τόσο ο πόνος τόσο ο έρωτας

 Ποτέ μου δε σε έμαθα...
...και πάντα θα σε ξέρω (επρόσθεσε ένας φίλος)


(φωτο: σημερινό δειλινό στην Αθήνα)

(μουσική:  Strange colour blue - Madrugada)






Παράθυρο

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009
Σήμερα, 6 παρά 20 το απόγευμα.
Το παράθυρο μιας κουζίνας κάπου στην Κυψέλη.





ΥΓ:  Όχι, το photoshop δεν έχει βάλει καθόλου το χεράκι του...

.

Φύλλα

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009







Σαν το βήμα σου
βουλιάζοντας
μνήμες
αφήνει πίσω


(φωτο: Ζαγοροχώρια)


(μουσικη: Summertime in Prague - Έλλη Πασπαλά)


Στάλες

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009







Μέσα απ' το τζάμι
που τo μάτι θα σταθεί;
Εστίαση υποκειμενική.
Διάθλαση επιλεκτική.

Η εικόνα πάντα εκεί.
Εγώ;





(μουσική: Quand elle rit aux eclats - Vaya con Dios)

Αγκαλιά

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009








...η δύναμη της ύπαρξης
που σκίζει τη μορφή...


(φωτο: δασάκι στη Βυτίνα)

(μουσική: People are strange - Doors)





Ψηλά

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009





Ποιο θάμα
ποιο αόρατο
τα χέρια θα γροικήσουν
όταν ψηλά
πάνω απ' το μπόι τους
πασχίζουν...
Κι ο τρόπος
που η ψυχή
σκαλώνει στ' ακροδάχτυλα
το Άπιαστο
για μια στιγμή
ν' αγγίξει...

(φωτο: αυγουστιάτικη πανσέληνος στη Φοινικούντα)

Χρώμα που...

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009






...σε γωνιά ελούφαξε
προσμένοντας
το νύχτωμα να' ρθει.
Να το σκορπίσει...



(φωτο: καφενείο στη Ζάτουνα)





Όταν η θάλασσα βαθαίνει...

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009






...κι ο λόγος της μεσ' στο μυαλό σου να σφυρίζει,
"ο μπούσουλας είναι που στρέφει ή το καράβι;"

                                                                           ("Kuro Siwo" - Ν. Καββαδίας)





Οι ιππόται...

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009





Οι ιππόται,
οι ιππόται
κουτσοπίναν πότε πότε
Κι απ' το πότε-πότε-ποτε
καταλήξαν όλοι πόται
(...)
Αι ωραίαι δεσποσύναι
μπεκροπίναν και εκείναι
κι απ' το πίνε-πίνε-πίνε
δες πως, δες πως
δες πως είναι...


(Στίχοι: Σταμάτης Δαγδελένης
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
από την παιδική παράσταση
"Μακαρόνια με κέτσαπ" του Reiner Hachfeld)

(φωτο: Castello del' Oscano  στην Umbria)


Κύκλος

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009




Aπ΄το Τέλος
αντίστροφα
η Αρχή μετράει.

Στου κύκλου το αντάμωμα



Γενέθλια

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009







"...Είσαι το τόξο απ' το οποίο εκτοξεύονται τα παιδιά σου σαν ολοζώντανα βέλη.
Κάνε, τοξότη, η σαΐτα που στα χέρια κρατάς να σημαίνει χαρά."

                                                                                     Kahil Gibran


(η πιο μεγάλη αγκαλιά του κόσμου για την μικρή μου που σήμερα έχει γενέθλια) 



Χέρια

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009




Όταν σε χαρακιές
ολάκερη ζωή
διαβάζεις.

Όταν η σάρκα γίνεται ψυχή.

Κουρνιαχτός

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009
.
.



Κι ο κουρνιαχτός
ανάσα Γης
που ο Ήλιος
τα σπλάχνα της
εζέστανε
σε Έρωτα  πανάρχαια μέθη

Πριν νυχτώσει...

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

.
.

Πώς άραγε θα ήτανε
το Φως στα χέρια μου
να ρίξει την ανάσα του...

Θα ζέσταινε ή θα έκαιγε
θα χάιδευε ή θα μούδιαζε;
ή μόνον κι απλά
θα ξόρκιζε σκοτάδια;




Καληνύφτα

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009


"Τι εν γλυτσεα τουση νυφτα τι εν ωρια
τσ εβω ε πλωνω πενσεοντα σ εσενα
τσ ετου μπει στη φενεστρα σου αγαπη μου
της καρδίας μου σου νοιφτω τη πενα

Εβω παντα σ εσενα πενσεω
γιατι σενα φσυχη μου γαπω
τσαι που παω που συρνω που στεω
στη καρδια μου παντα σενα βαστω

Καληνυφτα σε φηνω τσαι παω
πλάια σου τι βω πίρτα πρικό
τσαι που παω που συρνω που στεω
στη καρδια μου παντα σενα βαστω"

("Καληνύφτα" - παραδοσιακό τoυ Σαλέρνο)




(φωτο: φεύγοντας από Ιταλία)

Φύλλο το φύλλο...

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009
 


 
...κλεμμένο το χρυσάφι
λίγο κρατεί.
Σα νοσταλγία γλυκόπικρη
στου χρόνου το φευγιό.

(φωτο: μπαίνοντας στη Βυτίνα)




Πέλαγο

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009


Κάποιος "θάλασσα" εφώναξε
κι εγώ "ανάσα" του 'πα
Κάποιος ταξίδι σκάρωσε
μα εγώ μια τρύπα
αλμυρή ξετρύπωσα
.
Πνοή μου νοτισμένη
στο πέλαο πως ενύχτωσες!

(φωτο: κάπου στην Αδριατική)






Σούρουπο

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009



Κι η νύχτα - πάντα -
τα χρώματα να ξεγελά
χρυσάφι τάζοντάς τους


(φωτο: δειλινό κοντά στην Περούτζια)






Επιστροφή

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009
.
.
.
(φωτο: Δίπλα στην Κορώνη)

"…Κράτησα τη ζωή μου˙ στ’ αριστερό σου χέρι μια γραμμή

μια χαρακιά στο γόνατό σου, τάχα να υπάρχουν

στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα

να μένουν εκεί που φύσηξε ο βοριάς…."

(Γ. Σεφέρης - Επιφάνεια)



Νύχτα

Κυριακή 9 Αυγούστου 2009
στρογγυλή.

(Ήταν όμορφα την ώρα εκείνη
το ημερολόγιο έγραφε "ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ")

Φλωρεντία

Σάββατο 8 Αυγούστου 2009



Χρόνος σκαλωμένος
σε μέλη που ακίνητα πασχίζουν.
Μια δεκάρα
κι η στιγμή ξεκλείδωτη
αρπάζει τη ματιά σου

(φωτο: Κεντρικό σημείο στην Φλωρεντία)







Ταξίδι

Σάββατο 11 Ιουλίου 2009




Για κάθε λέξη σου πυκνή
ταξίδι εγώ στήνω.
Άλλη Αγάπη ομορφότερη
στα χέρια δεν κρατώ
παρά μονάχα ετούτη
ψιχαλισμένη θάλασσα


(φωτο: λιμάνι Κορώνης)

"Σαν καταρράκτης να ξοδευτώ..."

Τρίτη 7 Ιουλίου 2009
.
.
.


(φωτο: ποταμός Λούσιος)



Έχω έναν καφενέ...

Κυριακή 5 Ιουλίου 2009
(φωτο: Δημητσάνα)

- Γιώργη.. ώρε Γιώργη... Πιάσε δυο τσίπουρα και την κολτσίνα. Ήτανε ο Λεβεντιάς στη βρύση κι είπε πως μόλις σώσει να ποτίζει την "Κοπέλα" - τη μούλα ντε - θα πάρει τον ανήφορο για δώθε...

Μονοπάτια...

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009
(φωτο:Επίδαυρος)

...πέρα απ' τις χάρτες του μυαλού
πέρα απ' τη φαντασία
που βλασταίνει
στη θολή τη θύμηση

Βασίλεμα

Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009

Και να που ο ήλιος
σα κιούπι πύρινο, αχνιστό
τον κόρφο του ανοίγει.
Και είναι ετούτη η αφοβιά
που βασιλιά, στα πορφυρά,
τον ντύνει

Τα περιβόλια του νοτιά...

Τρίτη 23 Ιουνίου 2009
Σαν το Απρόσμενο
στον φλύαρο το νου
σιωπή απλώνει
Μέγα Ταξίδι στα βήματά μου
αντιηχεί.

Αντιγόνη

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009
Η απόφαση πάρθηκε.
Χρυσός κι ατσάλι η ψυχή
αγκαλιάζει τη θέληση.
Και τότε βγαίνει ο μέγας άρχοντας
- από ώρα τον καρτερούσαν οι παλιάτσοι
στα παγωμένα στασίδια του θεάτρου.
Η φωνή του διαπεραστική αγριεύει τον αγέρα.
Αδιάφορα αυτός μιλάει για δίκιο,
βρίσκει τους δίκιους και τους παινεύει
βρίσκει τους άδικους και μαζί την τιμωρία τους.
Μυρίζει τα κουφάρια τους
που σα σκιές δέρνονται στον Άδη.
"Εγώ είμαι πάνω απ' όλους", φωνάζει
"η ζωή σκύβει μπροστά μου το κεφάλι
ο θάνατος στα χέρια μου παιχνίδι.
Κι αν η ψυχή φωνάζει
ο νόμος ας μείνει ο δυνατός"
Οι άλλοι γύρω του ακούαν.

Σιωπή! Αυτός είναι ο άρχοντας,
ο πρώτος στην πολιτεία ετούτη
κανείς λοιπόν ας μην αντιμιλήσει.
Μα μια κραυγή ακούγεται
σα πληγωμένου ζώου
με την πληγή καυτή και χολιασμένη.
"Άμυαλε! Άμυαλε, άδικος γίνεσαι
μες στη δικιά σου δικαιοσύνη.
Ο Άνθρωπος είναι μικρός
μα έχει μεγάλο Χρέος.
Ποιος είσαι εσύ του λόγου σου
να κρίνεις τον προδότη;
Κι αν πέσει η τιμωρία σου σαν κεραυνός
επάνω στην ματιά μου
ο Αγώνας μου τον φόβο τονε διώχνει.
ΟΧΙ! Δε σε φοβάμαι άρχοντα.
Τις απειλές λοιπόν σταμάτα".
Τα λόγια τούτα ξάφνιασαν.
Οι παλιάτσοι στα στασίδια τους
ένιωθαν ανακούφιση πίσω απ' το μασκάρεμά τους.
Ανακαθίσαν στα μεριά τους περιμένοντας...

Η μέρα ήταν καλή

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009
ανάσα από μετάξι.

Το φως ρευστό, παρήγορο
ζωγράφιζε την απουσία
σα φωτογράφου τέχνασμα

Πάντα από μια στέγη κρέμεται...

Σάββατο 13 Ιουνίου 2009

...μάνας νανούρισμα, γερμένο στην άγουρη την κούνια
...γέλια παιδιών, το σούρουπο στην πέτρινη αυλή
...άντρα τραγούδι π' απόκαμε και στέργει στη σκιά
...θρήνος που στο πρεβάζι απλώθηκε, το μάνταλο σφαλώντας

...πόθος πνιχτός ανύποτος, φωτιά στη νύχτα μέσα...

Πάντα μια στέγη ...

Όσο γερά αυτή αντιστέκεται

ο αχός δεν ξεθωριάζει.

Μένει να αντιλαλεί

στη γη που τον εγέννησε.

Καραβάνι

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009

Το καραβάνι φόρτωνε ολημερίς.
Πράματα ατελείωτα.
Και στην ξανασαιμιά της μέρας
τράβηξε κρυμμένο στη σκόνη,

στα ήσυχα νερά του ξεψυχισμένου ήλιου.


Η νύχτα αλάργα έσφιγγε με πόνο

τα πλατιά τα μέτωπα.

Οι φωνές μαραίνονταν
και τα παραμύθια σιωπούσαν

προσμένοντας βροχή μακρινή

να γυαλίσει λόγια απαλά

που όχι δίχως κόπο

τ' αγκάλισε φευγάτος άνεμος.


Σιωπή.

Τ' αυτιά κοχύλες που σουρρίζουν θάλασσα

κι ο νους ντύνει ξωτικά και στήνει λάμιες
στις ρόδες απ' τ' αμάξια:


"Κι αν είν' τούτα τα ξωτικά
να μας πάρουν μακριά
ας είναι ευλογημένα.

Τούτος ο τόπος δέθηκε σφιχτά με το σκοτάδι"

Να 'μαν πουλί να πέταγα

ψηλά στα κορφοβούνια,
ν' αγνάντευα ολόγυρα...
(θρακιώτικο, δημοτικό)

Και...

Σάββατο 6 Ιουνίου 2009
...θα'ν' η Αγάπη Απλή και Σκέτη
απλά μια λέξη όπως το Φως

Βουτιά στο γαλάζιο

Τρίτη 2 Ιουνίου 2009