Πάντα από μια στέγη κρέμεται...

Σάββατο 13 Ιουνίου 2009

...μάνας νανούρισμα, γερμένο στην άγουρη την κούνια
...γέλια παιδιών, το σούρουπο στην πέτρινη αυλή
...άντρα τραγούδι π' απόκαμε και στέργει στη σκιά
...θρήνος που στο πρεβάζι απλώθηκε, το μάνταλο σφαλώντας

...πόθος πνιχτός ανύποτος, φωτιά στη νύχτα μέσα...

Πάντα μια στέγη ...

Όσο γερά αυτή αντιστέκεται

ο αχός δεν ξεθωριάζει.

Μένει να αντιλαλεί

στη γη που τον εγέννησε.

9 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:

Margo είπε...

Μην αφήσεις ξανά τα δίστιχά σου ορφανά:)
Μου αρέσουν στ' αλήθεια οι εικόνες σου γιατί λατρεύω το βουνό και τα ορεινά χωριά.. κάποτε υπήρξα ορειβάτης, είδα απίστευτες ομορφιές και με τις εικόνες σου ξυπνάνε οι μνήμες. Με τα λόγια σου όμως με πας πολύ μακρύτερα..
Καλό Σαββατοκύριακο!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα Margo μου!
(όσο για τα βουνά και την σοδειά μου φεύγω αύριο πρωί πρωί να τα κανακέψω.)Φιλιά!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

΄Ομορφες σκέψεις με αλήθειες ζυμωμένες.

Με έζωσαν οι νοσταλγικές μνήμες (χωριό του πατέρα μου-καλοκαίρια-τρύγος στην από 17/9/2007 ανάρτηση), με αυτό το πλίνθινο δωματιάκι και το σφαλιστό παραθύρι.

Καλώς σε βρίσκω και στα δυό σου πολύ καλοβαλμένα "σπιτικά"

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

επί λέξει είπε...

... απ' "το χαμόγελο της Τζοκόντα" ο ήχος για σήμερα; Το δικό σου να είναι πλατύτερο και "ολοήμερο"...


Φιλιά!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ
Καλώς όρισες! Πραγματικά νοσταλγικά γλυκόπικρες γεύσεις από αυτές τις μνήμες και άλλη τόση ζεστασιά...

@aa
Η ευχή σου έπιασε τόπο. Κανάκευα δυο μέρες τώρα το περιβολάκι μου και χαζογελούσα από το πρωί ως το βράδυ!

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Τα λόγια σου...με γλύκαναν..Πάντα μια στέγη ..που όσο αυτή αντιστέκεται..Είναι που ο καθένας για κάποιον είναι στέγη..και πρέπει να αντιστέκεται..στις παραιτησίες ..τις λογιών-λογιών που έλεγε και ο Ελύτης.Για να μπορεί κάθε φορά το βλασταράκι να ανθιζει και να συνεχίζεται η ζωή, η ευλογημένη, η πανέμορφη.

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@Carpe Diem
τα σπίτια - τα παλιά πολύ περισσότερο - γκρεμίζονται όταν καταρρεύσει η στέγη τους. Όσο υπάρχει η στέγη όλα είναι εκεί κυριολεκτικά και συμβολικά.

Καλό σου απόγευμα.

Unknown είπε...

Με το πρώτο κλικ άρχισα να ταξιδεύω κι εγώ σε χρώσεις, αποχρώσεις και στιγμές και μου αρέσει! Χαίρομαι που σας γνωρίζω!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@Dana_Semitecolo
καλως όρισες! Και πραγματικά χαίρομαι που σου άρεσαν οι στιγμούλες μου.

Ένα πολύ πολύ όμορφο βράδυ!

Δημοσίευση σχολίου