Σιωπηλή κι ασάλευτη, συντροφεμένη από τους ιππότες της κι όμως μονάχη, στεκότανε παράμερα, τυλιγμένη στα ζαφειρένια πέπλα της σελήνης, η πριγκηπέσα Ιζαμπώ.
........................................(Αγ. Τερζάκης)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 είδαν.. άκουσαν.. είπαν:
Δημοσίευση σχολίου